Τεύτονες Ιππότες (μυθιστόρημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Βήσσμα (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέα σελίδα: {{Βιβλίο | πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = Krzyżacy | όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = Οι Τεύτονες Ιππότες | εικό...
 
Βήσσμα (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 25:
===Γενικά===
[[Image:Krzyzacy-rekopis.jpg|300px|thumb|Η πρώτη σελίδα των "Τευτόνων Ιπποτών" από το χειρόγραφο του Σιενκιέβιτς]]
Ο Σιενκιέβιτς άρχισε να σχεδιάζει τους «Τεύτονες Ιππότες» πριν τελειώσει το προηγούμενο έργο του, το γνωστό «[[Κβο Βάντις (μυθιστόρημα)| Κβο Βάντις (μυθιστόρημα)]]» και άρχισε τη συγγραφή τους το [[1896]], μερικούς μήνες μετά τη δημοσίευση του τελευταίου ([[1895]]). Αρχικά οι Τεύτονες Ιππότες δημοσιεύονταν σε συνέχειες στο [[περιοδικό]] ''Tygodnik Illustrowany'' ([[1897]]-[[1899]]). Περατώθηκε στις [[10 Μαρτίου]] [[1900]] και το ίδιο έτος δημοσιεύθηκε ενιαίο. Το έργο έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής τόσο από το αναγνωστικό κοινό, όπως μαρτυρούν οι πολλές πειρατικές εκδόσεις που κυκλοφόρησαν, όσο και από τους κριτικούς.
 
Την εποχή του Σιενκιέβιτς ([[19ος αιώνας]] – αρχές 20ου αι.), η Πολωνία ήταν διαμελισμένη μεταξύ [[Ρωσική αυτοκρατορίαΑυτοκρατορία|Ρωσικής]], [[Αυστροουγγαρία|Αυστροουγγρικής]] και [[Γερμανική αυτοκρατορίαΑυτοκρατορία|Γερμανικής αυτοκρατορίας]] (Β΄ Ράιχ), ενώ όλες οι προσπάθειες των Πολωνών να ανακτήσουν την ελευθερία τους είχαν κατασταλεί βίαια. Έτσι, οι «Τεύτονες Ιππότες», όπως και άλλα έργα του Σιενκιέβιτς, διαπνέονται από έντονο πατριωτισμό, προσπαθώντας να εμπνεύσουν τους συμπατριώτες του από το ένδοξο παρελθόν. Εδώ οι εχθροί του πολωνικού λαού είναι οι Ιππότες-Μοναχοί, ιδρυτές του πρωσσικού κράτους, που με τη σειρά του ίδρυσε το Β΄ Ράιχ, αφού ο Σιενκιέβιτς ως κάτοικος του ρωσσικού κομματιού της Πολωνίας, δεν μπορούσε να καταφερθεί ανοιχτά εναντίον των Ρώσων. Ωστόσο, το έργο έγινε το αγαπημένο ανάγνωσμα των Πολωνών εφήβων, ενώ γνώρισε πάμπολλες πειρατικές εκδόσεις. Αργότερα μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες, συνολικά πάνω από 25. Το 1960 γυρίστηκε σε ταινία από τον Αλεξάντερ Φορντ και για δεκαετίες παρέμεινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην Πολωνία.<ref>Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τχ 35, σελ.59</ref>
 
===Ιστορικό Πλαίσιο===
Γραμμή 41:
Σ’ αυτό βοηθά η έκρυθμη και ασταθής κατάσταση που επικρατεί στα σύνορα. Τις τελευταίες δεκαετίες του 14ου αι. το Τευτονικό Τάγμα είχε περιέλθει σε σχετική αναρχία και διαφθορά. Η κεντρική διοίκηση δεν μπορούσε να ελέγξει αποτελεσματικά όλους τους Ιππότες-Αδελφούς. Αρκετές φορές οι διοικητές κάποιων κάστρων ή περιφερειών, ιδίως στα σύνορα, ενεργούσαν αυτοβούλως χωρίς την έγκριση του Μεγάλου Μάγιστρου.<ref>Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τχ 35, σελ.63</ref> Αντίστοιχα, και από την πολωνική πλευρά των συνόρων υπήρχαν ημιαυτόνομοι φεουδάρχες, με συνέπεια τα μεθοριακά επεισόδια, οι προβοκάτσιες, οι πράξεις αντεκδίκησης, οι αρπαγές κ.λπ. να αποτελούν συχνά φαινόμενα και από τις δύο πλευρές. Ακριβώς ένα τέτοιο επεισόδιο αναγκάζει τους ήρωες του έργου να περιπλανηθούν σε μακρινούς και άγριους τόπους, σε πολωνικά και τευτονικά κάστρα, σε Αυλές ηγεμόνων και πριγκιπισσών, δίνοντας στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει λεπτομερώς έναν ολόκληρο κόσμο, από την απλοϊκή ζωή των Πολωνών χωρικών έως τα διπλωματικά συμπόσια της πολωνικής και τευτονικής Αυλής, από ιπποτικές μονομαχίες στη [[Μαζοβία]] έως τον άγριο ανταρτοπόλεμο στα δάση της [[Σαμογετία|Σαμογετίας]], από την υποκριτική θρησκευτικότητα των Τευτόνων Ιπποτών έως την απλή πίστη, το ζήλο αλλά και τις δεισιδαιμονίες των νεοφώτιστων κατοίκων της Βαλτικής.
 
Στο έργο εξαίρονται οι σλαβικές αρετές έναντι της γερμανικής μοχθηρίας και πανουργίας, που όμως τελικά δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τη συντριβή της τευτονικής αλαζονείας. Διάχυτη, επίσης, είναι και η αισιόδοξη χριστιανική ηθική, που διέπει τόσο την αφήγηση όσο και την ψυχοσύνθεση των κεντρικών χαρακτήρων, ακόμη κι όταν αυτοί φαίνεται να απελπίζονται και να καταλήγουν σε αδιέξοδο.
 
==Πλοκή==