Τεύτονες Ιππότες (μυθιστόρημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Βιβλίο | πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = Krzyżacy | όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = Οι Τεύτονες Ιππότες | εικό... |
|||
Γραμμή 25:
===Γενικά===
[[Image:Krzyzacy-rekopis.jpg|300px|thumb|Η πρώτη σελίδα των "Τευτόνων Ιπποτών" από το χειρόγραφο του Σιενκιέβιτς]]
Ο Σιενκιέβιτς άρχισε να σχεδιάζει τους «Τεύτονες Ιππότες» πριν τελειώσει το προηγούμενο έργο του, το γνωστό «[[Κβο Βάντις (μυθιστόρημα)|
Την εποχή του Σιενκιέβιτς ([[19ος αιώνας]] – αρχές 20ου αι.), η Πολωνία ήταν διαμελισμένη μεταξύ [[Ρωσική
===Ιστορικό Πλαίσιο===
Γραμμή 41:
Σ’ αυτό βοηθά η έκρυθμη και ασταθής κατάσταση που επικρατεί στα σύνορα. Τις τελευταίες δεκαετίες του 14ου αι. το Τευτονικό Τάγμα είχε περιέλθει σε σχετική αναρχία και διαφθορά. Η κεντρική διοίκηση δεν μπορούσε να ελέγξει αποτελεσματικά όλους τους Ιππότες-Αδελφούς. Αρκετές φορές οι διοικητές κάποιων κάστρων ή περιφερειών, ιδίως στα σύνορα, ενεργούσαν αυτοβούλως χωρίς την έγκριση του Μεγάλου Μάγιστρου.<ref>Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τχ 35, σελ.63</ref> Αντίστοιχα, και από την πολωνική πλευρά των συνόρων υπήρχαν ημιαυτόνομοι φεουδάρχες, με συνέπεια τα μεθοριακά επεισόδια, οι προβοκάτσιες, οι πράξεις αντεκδίκησης, οι αρπαγές κ.λπ. να αποτελούν συχνά φαινόμενα και από τις δύο πλευρές. Ακριβώς ένα τέτοιο επεισόδιο αναγκάζει τους ήρωες του έργου να περιπλανηθούν σε μακρινούς και άγριους τόπους, σε πολωνικά και τευτονικά κάστρα, σε Αυλές ηγεμόνων και πριγκιπισσών, δίνοντας στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει λεπτομερώς έναν ολόκληρο κόσμο, από την απλοϊκή ζωή των Πολωνών χωρικών έως τα διπλωματικά συμπόσια της πολωνικής και τευτονικής Αυλής, από ιπποτικές μονομαχίες στη [[Μαζοβία]] έως τον άγριο ανταρτοπόλεμο στα δάση της [[Σαμογετία|Σαμογετίας]], από την υποκριτική θρησκευτικότητα των Τευτόνων Ιπποτών έως την απλή πίστη, το ζήλο αλλά και τις δεισιδαιμονίες των νεοφώτιστων κατοίκων της Βαλτικής.
Στο έργο εξαίρονται οι σλαβικές αρετές έναντι της γερμανικής μοχθηρίας και πανουργίας, που όμως τελικά δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τη συντριβή της τευτονικής αλαζονείας. Διάχυτη, επίσης, είναι και η αισιόδοξη χριστιανική ηθική, που διέπει τόσο την αφήγηση όσο και την ψυχοσύνθεση των κεντρικών χαρακτήρων, ακόμη κι όταν αυτοί φαίνεται να απελπίζονται και να καταλήγουν σε αδιέξοδο.
==Πλοκή==
|