Δεσποτάτο του Μορέως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1249]], ο [[Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος]], ο Φράγκος ηγεμόνας του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]], κατασκεύασε ένα κάστρο σε μία βουνοκορφή του Ταϋγέτου, τον Μυστρά, με σκοπό την υποταγή των [[Μηλιγγοί|Μηλιγγών]]. Η φιλοδοξία του Γουλιέλμου δεν περιοριζόταν στην Πελοπόννησο αλλά είχε βλέψεις και πιο μακριά. Το 1259 συμμάχησε με τον [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότη της Ηπείρου]], [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β']], και με τον [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο]] της [[Σικελία|Σικελίας]] με σκοπό να σταματήσουν την [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]] που μετά την κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη]]ς ήταν η ισχυρότερη δύναμη στη βόρειο Ελλάδα και είχε επικίνδυνες βλέψεις στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Τον ίδιο χρόνο στην [[μάχη της Πελαγονίας]] ο συνασπισμός αυτός συγκρούστηκε με τις δυνάμεις του [[Μιχαήλ Η']] Παλαιολόγου αλλά οι σύμμαχοι ηττήθηκαν. Οι στρατιώτες της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας ανακάλυψαν τον Γουλιέλμο λίγο μετά την μάχη να κρύβεται σε μία θημωνιά και τον αιχμαλώτισαν. Το 1262 όταν οι Νικαιάτες είχαν ήδη ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη ο Γουλιέλμος [[Βιλλεαρδουίνος]] έκανε συμφωνία με τον Μιχαήλ για την απελευθέρωσή του. Θα έμενε ελεύθερος αν του παρέδιδε τρία κάστρα στο νότο της Πελοποννήσου, τα κάστρα του [[Μυστράς|Μυστρά]], της Μονεμβασιάς,και της Μεγάλης Μάνης (ή Μάινης). Αυτός ήταν και ο πυρήνας του Δεσποτάτου του Μυστρά. [[Εικόνα:ShepherdByzempire1265.jpg|right|thumb|330px|H Bυζαντινή Αυτοκρατορία το 1265.Ήδη το Δεσποτάτο του Μυστρά κατέχει σταθερά τη νοτιανατολική Πελοπόποννησο.