Άσφαλτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: th:ยางมะตอย |
μ + § Μεταφορά με πλοία |
||
Γραμμή 15:
== Ιστορία ==
Η χρήση της άρχισε στην αρχαία Βαβυλώνα, Ασσυρία και Αίγυπτο, όπου κατασκεύαζαν μ' αυτήν στεγανά οδοστρώματα και τσιμέντο και τη χρησιμοποιούσαν και για το βαλσάμωμα των μουμιών. Για πρώτη φορά κατασκευάσθηκε δρόμος από άσφαλτο στο Παρίσι το 1854, ενώ ήδη το 1838 είχαν κάνει ασφαλτοστρωμένα πεζοδρόμια. Η ασφαλτόστρωση παρουσιάζει τα παρακάτω πλεονεκτήματα. Είναι στεγανή, δεν προκαλεί θρόμβους, είναι ανθεκτική και επισκευάζεται εύκολα. Παλαιότερα, ήταν πρόβλημα το ότι είχε λεία επιφάνεια, αλλά αυτό ξεπεράστηκε με την ανάμειξη χαλικιών.
==Μεταφορά ασφάλτου με πλοία==
Μεγάλες ποσότητες ασφάλτου μεταφέρονται με ειδικά [[δεξαμενόπλοιο|δεξαμενόπλοια]] είτε ειδικής ναυπηγικής κατασκευής, είτε εκ μετασκευής τα οποία είναι εφοδιασμένα με ανεπτυγμένο δίκτυο θερμαντικών στοιχείων για την αφαλή μεταφορά της. Η άσφαλτος χαρακτηριζεται ειδικό φορτίο.
Η άσφαλτος φορτώνεται σε αρκετά μεγάλη θερμοκρασία, περίπου τους 250 - 350°F που θα πρέπει και να διατηρηθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της μεταφοράς του. Για το σκοπό αυτό κάθε δεξαμενή του πλοίου είναι εφοδιασμένη με θερμαντικά στοιχεία "καλοριφέρ", (ομάδες στοιχείων), ανεξάρτητες μεταξύ τους σε τρία κυρίως διαφορετικά ύψη. Για την αποφυγή απωλειών θερμοκρασίας όλες οι αντλίες, οι γραμμές φορτίου και οι γραμμές θέρμανσης φέρουν ατμοχιτώνια. Επίσης για τον ίδιο σκοπό η άσφαλτος φορτώνεται μόνο στις κεντρικές δεξαμενές και όχι στις πλευρικές. Επίσης ο πυθμένας των κεντρικών δεξαμενών φέρει ένα μικρό στρώμα φορτίου μόνιμα στερεό ύψους 4-5 ιντσών που εμποδίζει την επαφή του φορτίου μ΄ αυτό. Επίσης με τά πάνω ελάσματα του καταστρώματος η μόνωση επιτυγχάνεται με στρώμα αέρος που αφήνεται επιμελώς μεταξύ αυτών και της στάθμης του φορτίου. Συνεπώς στις περιπτώσεις αυτών των πλοίων [[ερματισμός|ερματίζονται]] μόνο οι πλευρικές δεξαμενές της κεντρικής διάταξης αυτών.
Εξυπακούεται ότι πριν τη φόρτωση δοκιμάζονται όλα τα δίκτυα, (σε πίεση 200 lb) φορτίου, γραμμών θέρμανσης, αντλίες, ατμοχιτώνια καθώς και η στεγανότητα αυτών για περίπτωση διαρροής ατμού (νερού). Σημειώνεται ότι με τυχόν διαρροή έστω μικρή αν εισέλθει νερό στο φορτίο αυτό, τούτο αναβράζει και διογκώνεται η μάζα του υπερβολικά, με κίνδυνο την υπερχείλισή του. Έχει σημειωθεί τέτοιο ατύχημα ρύπανσης από πλοίο του οποίου η δεξαμενή ήταν κατά το ήμισυ κενή όταν όμβρια νερά εισχώρησαν από άνοιγμα στομίου που είχε μείνει ανοικτό. Έτσι πριν τη φόρτωση εξετάζονται επίσης και οι δεξαμενές ώστε αυτές να βρεθούν τελείως στεγνές. Λίγη ώρα πριν τη φόρτωση διοχετεύεται ατμός σε όλο το σύστημα των θερμαντικών γραμμών όπου μετά το πέρας της φόρτωσης διακόπτεται η θέρμανσή τους.
Κατά δε τη διάρκεια του πλου και προς εξοικονόμηση εκμετάλλευσης ατμού για τη συνεχή θέρμανση του φορτίου διατηρείται αυτή περισσότερο στο άνω τμήμα των δεξαμενών έτσι ώστε με ακτινοβολία το φορτίο να διατηρεί σταθερή θερμοκρασία που δεν θα πρέπει το κάτω τμήμα του να πέσει κάτω από τους 220°F.
Τέλος λίγο πριν την εκφόρτωση στο λιμένα προορισμού του φορτίου τίθενται σε λειτουργία οι αντλίες οι οποίες αναρροφούν και καταθλίβουν το φορτίο στις ίδιες δεξαμενές έτσι ώστε να αποκτήσουν την αυτή θερμοκρασία του φορτίου. Σημειώνεται ότι τα ειδικευμένα αυτά δεξαμενόπλοια μεταφοράς ασφάλτου φέρουν το δίκτυο φορτοεκφόρτωσης κάτω από το κύριο κατάστρωμα. Επίσης για τη καλλίτερη αποστράγγιση το φορτίου διακόπτεται η εκφόρτωση μόλις η στάθμη φθάσει τις 15 ίντσες από τον πυθμένα, στη συνέχεια το υπόλοιπο φορτίο θερμαίνεται ακόμα για μία ώρα και στη συνέχεια αποστραγγίζεται.
==Πηγές==
* Ιωάννης Φανέλης, "Εγχειρίδιο Αξιωματικών Καταστρώματος Δεξαμενοπλοίων", σ.42-44, Εκδ. Αφοι Λεοντή, Παιραιεύς.
==Βιβλιογραφία==
| |||