Μητροφάνης Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε γύρω στο [[1520]] στο [[Πικρίδιο]] (Χάσκιοϊ) της Κωνσταντινούπολης. Ο πατέρας του ήταν [[Βούλγαροι|Βούλγαρος]] έμπορος κεραμικών. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μανουήλ ή Μιχαήλ. Εκάρη μοναχός στη [[Μονή Μεγίστης Λαύρας]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]] και υπηρέτησε ως εφημέριος του ναού της Αγίας Παρασκευής στο Χάσκιοϊ. Όταν ο προσωπικός του φίλος [[Διονύσιος Β΄|Διονύσιος Γαλατιανός]] εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Μητροφάνης αποσπάστηκε στον Πατριαρχικό ναό και το [[1546]] εξελέγη Μητροπολίτης [[Καισάρεια|Καισαρείας]] με την υποστήριξη του Πατριάρχη. Ο ίδιος Πατριάρχης του ανέθεσε αποστολές στη [[Βενετία]], τη [[Ρώμη]] και την [[Κέρκυρα]]. Ενώ ήταν Πατριαρχικός Έξαρχος στη Ρώμη, συνάντησε με δική του πρωτοβουλία τον [[Πάπας Ιούλιος Γ΄|Πάπα Ιούλιο Γ΄]], με αποτέλεσμα να προκληθεί σοβαρή κρίση στους κόλπους της Εκκλησίας και αντιδράσεις που έπληξαν τον ίδιο τον Πατριάρχη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καθαιρεθεί και να εκτοπιστεί στην Παροναξία. Το [[1551]] συγχωρήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Αγίας Τριάδας στη [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκη]], την οποία ανακαίνισε, οργάνωσε και εφοδίασε με αξιόλογη βιβλιοθήκη.

Τον Ιανουάριο του [[1565]] εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης με την υποστήριξη του προκρίτου Μιχαήλ Καντακουζηνού, ο οποίος όμως είχε και την ευθύνη της καθαίρεσής του, το [[1572]]. Κατά την Πατριαρχία του ασχολήθηκε με οικονομικά και διοικητικά ζητήματα του Πατριαρχείου, και περιόδευσε στη [[Μολδαβία]]. Ήταν διαλλακτικός με Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες και ακολούθησε φιλενωτική πολιτική. Κατά τη δεύτερη αυτή Πατριαρχία του, το [[1568]], ο Σουλτάνος [[Σελίμ Β΄]] διέταξε να δημευτούν όλα τα κτήματα και η κινητή περιουσία των Μονών του Αγίου Όρους, καθώς και των μοναχών τους.