Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Ιστορία: Μετά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου |
||
Γραμμή 5:
==Ιστορία==
Είναι απαραίτητο να καταγραφεί ένα μεγάλο διάστημα επισκέψεων ιταλών επιστημόνων στην Ελλάδα πριν από την επίσημη έναρξη των δραστηριοτήτων της Σχολής το [[1909]] (ήδη απ΄τον 15ο αιώνα αν σκεφτεί κανείς τον [[Κυριακός απ'την Αγκώνα|Κυριακό απ'την Αγκώνα]]). Το 1884 έχουμε το ξεκίνημα της μοντέρνας ιταλικής αρχαιολογικής εποχής στην Ελλάδα με την ανακάλυψη της [[Μεγάλη Επιγραφή της Γόρτυνας|Μεγάλης επιγραφής της Γόρτυνας]] στην [[Κρήτη]] από τον [[Φεντερίκο Χάλμπερ|Federico Halbherr]], μαθητή του [[Ντομένικο Κομπαρέτι|Domenico Comparetti]], όταν δηλαδή οι φοιτητές του τρίτου έτους της ''Scuola di Specializzazione di Roma'' πήγαιναν τακτικά πια στην Ελλάδα για να εκπαιδευτούν. Έτσι την [[9
Ο πρώτος διευθυντής της Σχολής θα είναι ο Λουίτζι Περνιέρ. Οι πρώτες εργασίες της Σχολής ήταν φυσικά στην Κρήτη, και κυρίως σε [[Γόρτυνα]], [[Πρινιάς Ηρακλείου|Πρινιά]], [[Φαιστός|Φαιστό]] και [[Αγία Τριάδα (Ηράκλειο Κρήτης)|Αγία Τριάδα]]. Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ο νέος διευθυντής της Σχολής, ο σημαντικός ιστορικός τέχνης Αλεσσάντρο ντέλλα Σέτα, εγκαινίασε μία νέα εποχή των ιταλικών καθηκόντων στο Αιγαίο με το ξεκίνημα νέων ανασκαφών στη [[Λήμνος|Λήμνο]] (στην πόλη [[Ηφαιστία Λήμνου|Ηφεστία]] και κυρίως στην [[Πολιόχνη]]).
Μετά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που σημαδεύτηκε από την απομάκρυνση του Ντέλλα Σέτα λόγω του ότι ήταν εβραίος, και από τη σύλληψη του διαδόχου του Λιμπερτίνι από τους γερμανούς, μία νέα εποχή ξεκινούσε για τη Σχολή που χαρακτηρίστηκε από τη διεύθυνση του Ντόρο Λέβι, η οποία διήρκεσε τριάντα χρόνια. Συνεχίζονται σ'αυτό το διάστημα οι ανασκαφές στο μεγάλο μινωικό παλάτι της Φαιστού, γίνονται έρευνες στην [[Ιασός|Ιασό]] (Τουρκία). Από το [[1977]] ως το [[2000]] διεύθυνση περνά στον Αντόνιο ντι Βίτα, και εμβαθύνονται οι μελέτες πάνω στον ελληνικό αποικισμό και στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος, νοτίου Ιταλίας και [[Σικελία|Σικελίας]] κατά τους πρώτους αιώνες του ελληνικού πολιτισμού. Ταυτόχρονα ξαναρχίζουν οι αρχαιολογικές εξερευνήσεις στη Γόρτυνα, αλλά γίνονται και μελέτες πάνω στην ενασχόληση των ιταλών αρχαιολόγων κατά τη διάρκεια της ιταλικής της κτήσης των Δωδεκανήσων. Από το 2000 διευθυντής της Σχολής είναι ο Εμανουέλε Γκρέκο.
{{Μετάφραση IT|Scuola archeologica italiana di Atene}}
| |||