Αθανάσιος Κανακάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας "Γεννήσεις το 1760" (HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Αθανάσιος Κανακάρης''' ([[Πάτρα]] [[1760]] - [[Ερμιόνη Αργολίδας|Ερμιόνη]] [[14 Ιανουαρίου]] [[1824]]) ήταν Πατρινός πολιτικός και [[προεστός]]. Έλαβε μέρος στην [[Ελληνική επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]] και διατέλεσε πρόεδρος του Εκτελεστικού Σώματος του νέου ελληνικού κράτους.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του καθολικού [[Μπενιζέλος Ρούφος (πρεσβύτερος)|Μπενιζέλου Ρούφου]], γόνου παλιάς αρχοντικής [[Οικογένεια Ρουφ|οικογένειας]] με [[Σικελία|Σικελική]] καταγωγή, και της [[Αγγελική Κανακάρη|Αγγελικής Κανακάρης]], αδερφή των πλούσιων πατρινών εμπόρων Ρόδη και Λουκά Κανακάρη. Περίπου στα 1770 υιοθετήθηκε απο τον θείο του Ρόδη Κανακάρη, ύστερα απο συμφωνία με τον γαμπρό του καθιστώντας τον παράλληλα και μοναδικό κληρονόμο της τεράστιας περιουσίας του. Όταν ήταν μικρός δέχθηκε επίθεση στο ίδιο του το σπίτι απο έναν ψυχοπαθή Οθωμανό, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την απουσία των γονιών του επιτέθηκε στον μικρό τότε Αθανάσιο, που άρχισε να φωνάζει. Ευτυχώς για αυτόν έσπευσαν σε βοήθεια οι έμποροι Νικόλαος Σταθακόπουλος και Ζαχαρίας Θωμόπουλος, οι οποίοι κατάφεραν να τον σώσουν. Απο τότε η οικογένεια [[Οικογένεια Ρουφ|Ρούφου]]-[[Οικογένεια Κανακάρη|Κανάκαρη]] διατήρησε στενές σχέσεις με τις οικογένειες αυτών των δύο.<ref>Κώστας Τριανταφύλλου, ''Ιστορικό λεξικό των Πατρών'', Πάτρα 1995, σελ.954</ref> Η εκπαίδευση που έλαβε ήταν ικανοποιητική. Συγκεκριμένα εκπαιδεύτηκε στο σπίτι απο ιδιαίτερους δασκάλους. Αξίζει να σημειωθεί οτι αυτός και ο αδερφός του, Αγγελής, φαίνονται ως συνδρομητές σε πολλούς καταλόγους βιβλίων του εξωτερικού.
Απο νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με το εμπόριο, συνεχίζοντας έτσι την οικογενειακή παράδοση. Συνεργάστηκε στενά με τον συγγενή του Ανδρέα Κωστάκη ενώ διατηρούσε και γραφείο στο [[Λιβόρνο]]. Το [[1785]] εκλέχτηκε προεστός της επαρχίας Πατρών. Τόση ισχύ είχε αποκτήσει ώστε ο ιστορικός Φιλήμων να τον κατατάξει μέσα στους πέντε ισχυρότερους προεστούς του Μοριά.<ref>[[Στέφανος Θωμόπουλος]], ''Ιστορία της πόλεως Πατρέων'', Πάτρα 1999, Αχαϊκές εκδόσεις, Τόμος Β΄, σελ.316</ref> Το [[1816]] φυλακίστηκε απο τον τότε Πασά του Μοριά στο σπίτι του [[Αναστάσιος Δελληγιάννης|Αναστάσιου Δελληγιάννη]] στην [[Τρίπολη]] επειδή αντιστάθηκε στον παράνομο νόμο που φορολογούσε την ταφή των νεκρών. Ο Κανακάρης προσποιούμενος τόν βαρειά άρρωστο, αλείφοντας το σώμα του με κίτρινο χρώμα, θεωρήθηκε απο τον γιατρό του Πασά ετοιμοθάνατος και μεταφέρθηκε στην Πάτρα για καλύτερη νοσηλεία.<ref>[[Στέφανος Θωμόπουλος]], ''Ιστορία της πόλεως Πατρέων'', Πάτρα 1999, Αχαϊκές εκδόσεις, Τόμος Β΄, σελ.319, 317</ref> Ο ίδιος όμως δραπέτευσε με την βοήθεια του Παπαρρηγόπουλου, διερμηνέα του ρωσικού προξενείου, και κατευθύνθηκε για την Κωνσταντινούπολη, όπου πέτυχε την ανάκληση του Πασά της Πελοποννήσου και την κατάργηση του παράνομου φόρου.
| |||