Γρηγόρης Γρηγορίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γρηγόρης Γρηγορίου''' του Μιχαήλ ([[1919]]-[[2005]]), Σκηνοθέτης.<br> γεννήθηκεΓεννήθηκε στην [[Αθήνα]], (τον Ιούνιο του 1919), γιος του γνωστού τότε δικηγόρου Μιχάλη Γρηγορίου. Σπούδασε Νομική και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και ξένες γλώσσες, πήρε μαθήματα στο θεατρικό τμήμα της Πανεπιστημιακής Λέσχης αλλά τελικά έγινε αυτοδίδακτος [[Σκηνοθέτης|σκηνοθέτης]]. Κατά την περίοδο της [[Κατοχή|κατοχής]], έλαβε μέρος στη [[μάχη της Κρήτης]] και πολέμησε μέσα από τις γραμμές του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]. Σκηνοθέτης κινηματογράφου από το [[1949]] και του θεάτρου από το [[1951]]. Το [[1948]] έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία [[Ο Κόκκινος Βράχος]].

Η ταινία του [[Πικρό ψωμί]] ([[1951]]) θεωρείται σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο ως η πρώτη νεορεαλιστική ελληνική ταινία στην οποία συνδίασε τον Ιταλικό [[Νεορεαλισμός|νεορεαλισμό]] με την ελληνική πραγματικότητα ασκώντας κριτική στην εξουσία. Η ταινία γνώρισε μεγάλοιμεγάλη αποδοχή και έκοψε 34.000 εισιτήρια στην πρώτη προβολή. Επίσης σκηνοθέτησε τις ταινίες "Αρπαγή της Περσεφόνης", "Διωγμός", "201 Καναρίνια", "Όχι κ. Τζόνσον" κ.ά.

Σταμάτησε την κινηματογραφική του δραστηριότητα το [[1971]] με τριάντα μεγάλου μήκους ταινίες στο ενεργητικό του. Επίσης, ο Γρηγόρης Γρηγορίου σκηνοθέτησε και πολλά θεατρικά έργα στο ραδιοφωνικό [[Θέατρο της Δευτέρας]] της κρατικής ραδιοφωνίας, και υπήρξεενώ από τουςτο συνιδρυτές[[1949]] υπήρξε συνιδρυτής της Κινηματογραφικής Σχολής του Λυκούργου Σταυράκου και από το [[1957]] καθηγητής Δραματικής Σχολής.

Έντονη ήταν και η παρουσία του στην τηλεόραση με τη σκηνοθεσία του στις "Αθάνατες ιστορίες αγάπης", "Καποδίστριας" καθώς και σε σειρά θεατρικών έργων στην ΕΡΤ. Η τηλεοπτική σειρά του λογοτεχνικού έργου [[Λωξάντρα]] γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπως και η εκπομπή [[Να η ευκαιρία]] που συνέβαλε στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών.