Καρολίγγεια Αναγέννηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sardur (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:BritLibAddMS11848Fol160rText.jpg|thumb|250px|Δείγμα Καρολίγγειας μικρογραφίας]]
 
Στα χρόνια της βασιλείας του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]] αλλά και του διαδόχου του [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του Ευσεβούς]] παρατηρείται μια ανάκαμψη των γραμμάτων και των τεχνών που είχαν εκπέσει μετά την κατάρρευση της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] το 476, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση από την αρχαία και ελληνορωμαϊκή γραμματεία. Η περίοδος αυτή ονομάστηκε -για κάποιους ιστορικούς πιθανώς υπερβολικά{{fn|1}}- '''Καρολίγγεια Αναγέννηση'''.
Γραμμή 6:
 
==Θρησκεία εκπαίδευση==
 
Αρχικός στόχος του Καρλομάγνου ήταν να εξυψώσει το μορφωτικό επίπεδο του λαού του. Ξεκινώντας από τον κλήρο που ήταν και ο φορέας της γνώσης και των τεχνικών μετάδοσης της, στην χριστιανική αυτοκρατορία που επιθυμούσε να έχει{{fn|2}} προχώρησε στις εξής ανακατατάξεις:
 
Γραμμή 19 ⟶ 18 :
Έτσι, υπήρξε μία επαναπροσέγγιση της κλασικής και λατινικής παιδείας και την αναγέννηση της [[Λατινική γλώσσα|λατινικής γλώσσας]], μέσα από την ευρύτερη χρήση της ως κύριας γλώσσας της αυτοκρατορίας, μόνο όμως για την εκκλησία και την λογιοσύνη, σε μια εποχή που ήδη έχουν αρχίσει να εδραιώνονται τα τοπικά ιδιώματα (δημώδεις γλώσσες) στον λαό. Η διαφορά, όμως της επίσημης [[γλώσσα]]ς από την ομιλούμενη δεν επέτρεψε τη γενικότερη άνοδο του μορφωτικού επιπέδου.
 
Η [[αρχαία ελληνική γραμματεία]] έγινε ευρύτερα γνωστή αργότερα μέσα από μεταφράσεις από τα [[ΑραβικήγλώσσαΑραβική γλώσσα|Αραβικά]] στα λατινικά κειμένων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], τα οποία είχαν αρχικά μεταφράσει από τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]] στα Αραβικά Άραβες λόγιοι{{fn|9}}.
 
==Τέχνες==
 
Αναγέννηση, όμως, υπήρξε και στις [[Τέχνη|τέχνες]]. Στην [[αρχιτεκτονική]] λόγω της μεγάλης εύνοιας, που έχαιρε πλέον η [[εκκλησία]], παρατηρήθηκε κατασκευαστικός οργασμός (από το 768 ως το 855 κτίσθηκαν 27 νέοι καθεδρικοί ναοί και 417 μοναστήρια{{fn|10}}). Τα κτήρια συνδύαζαν ποικίλες επιρροές, από τις οποίες η πιο εμφανής ήταν η βυζαντινή.
 
Γραμμή 30 ⟶ 28 :
 
==Παραπομπές σημειώσεις==
 
*{{fnb|1}} Ράπτης, Κ. 1999, ''Γενική Ιστορία της Ευρώπης από τον 6ο ως τον 18ο αιώνα'', τ. Α΄, ΕΑΠ, Πάτρα, 64.
*{{fnb|2}} Nicholas, D., 2004, ''Η εξέλιξη του Μεσαιωνικού Κόσμου. Κοινωνία , Διακυβέρνηση και Σκέψη στην Ευρώπη 312-1500'', ΜΙΕΤ, Αθήνα, 198.
Γραμμή 45 ⟶ 42 :
 
==Βιβλιογραφία==
 
*Βάρσος Γ., 1999, ''Ιστορία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας'', τ.Α΄, ΕΑΠ, Πάτρα,
*Berstein S.–Milza P., 1999, ''Ιστορία της Ευρώπης: Από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στα Ευρωπαϊκά Κράτη, 5ος-18ος αιώνας'', Αλεξάνδρεια , Αθήνα
Γραμμή 52 ⟶ 48 :
 
==Δικτυακοί τόποι==
 
*[http://www.historyguide.org/ancient/lecture20b.html Charlemagne and the Carolingian Renaissance]
*[http://www.the-orb.net/textbooks/nelson/vedastus.html Lynn H. Nelson ''Lectures for A Medieval Survey'', THE CAROLINGIAN RENAISSANCE]