Ανδρέας Ζαΐμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Γεννήθηκε στην [[Κερπινή Αχαΐας|Κερπινή]] [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] το [[1791]], γιος του προεστού των Καλαβρύτων [[Ασημάκης Ζαΐμης|Ασημάκη Ζαΐμη]] που πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην [[Αγία Λαύρα]] στις 18 Μαρτίου [[1821]]. Νέος μυήθηκε στην [[Φιλική Εταιρεία]], εγκατέλειψε τις σπουδές του στην [[Ιταλία]] και πήρε μέρος στην επανάσταση, μαχόμενος στην πολιορκία της [[Πάτρα|Πάτρας]] και στο [[Μεσολόγγι]]. Χρημάτισε πληρεξούσιος στην συνέλευση της [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] το [[1822]]. Το [[1826]], μετά τα δραματικά γεγονότα του Μεσολογγίου, ανέλαβε με απόφαση της Τρίτης Εθνοσυνέλευσης (που διέκοψε τις εργασίες της) πρόεδρος της «Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος», αναλαμβάνοντας την ευθύνη της διακυβέρνησης και της συνέχισης του Αγώνα. Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] διορίστηκε μέλος του «[[Πανελλήνιον|Πανελληνίου]]» και το [[1837]] σύμβουλος επικρατείας μέχρι το θάνατό του το [[1840]] στην [[Αθήνα]].
 
Παντρεύτηκε την Ελένη Δεληγιάννη, κόρη του προεστού των [[Λαγκάδια Αρκαδίας|Λαγκαδίων]], [[Ιωάννης Δεληγιάννης|Ιωάννη Δεληγιάννη]]. Ο γιος του [[Θρασύβουλος Ζαΐμης|Θρασύβουλος]] και ο εγγονός του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρος]] διετέλεσαν επίσης πρωθυπουργοί. Ο ιστορικός [[Αμβρόσιος Φραντζής]] καταγράφει πως ως προύχοντας κωλυσιέργησε κατά της επανάστασης<ref>''Όλα τα παρά του Δικαίου λεχθέντα είναι άστατα…στασιαστικά, ιδιοτελή, και σχεδόν μπιρμπάντικα'', Αμβροσίου Φραντζή, [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/2/5/9/metadata-39-0000531.tkl ''Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος''].</ref>.
 
==Παραπομπές-σημειώσεις==