Μικρόπολη Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Ιστορία: -αρχείο που διαγράφηκε |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) επιμέλεια, μεταφορά έκθεσης σε Βικιθήκη |
||
Γραμμή 1:
Η '''Μικρόπολις Δράμας''' είναι χωριό του [[Νομός Δράμας|νομού Δράμας]]. Ανήκει στον Δήμο Προσοτσάνης και σύμφωνα με την απογραφή του [[1991]] έχει [[πληθυσμός|πληθυσμό]] 1.000 κατοίκων.
==Ιστορία==
Από μια [[Λατινική γλώσσα|Λατινική επιγραφή]] που βρέθηκε στο χωριό και δημοσιεύθηκε το 1876 από τους L. Heuzey - H. Daumet
<blockquote>Επιγραφή:
<br>
SERVAEVSEVIICIIVSIVLIISL
<br>
ATIARIA.ACTE.MARITO,ETSIBI.F.C.
<br>
INEA.ARCA.ALIVMQVIPOSVERIT.QQSSS
<br>
DABIT.R.P.*D
<br>
Μετάφραση:
Μετάφραση: Ο Σέρβαιος Εύτυχος που πέθανε 50 χρόνων ενταύθα κείται. Η Αταρία Ακτή έστησε αυτό το μνημείο για αυτόv τον άνδρα και όποιος τοποθετήσει στη σαρκοφάγο αυτή νεκρό εκτός του αναφερομένου, πρέπει να πληρώνει εις την αποικία 500 δηνάρια το χρόνο. ▼
<br>
▲
Η [[σαρκοφάγος]] αυτή από το έτος [[1876]] έως περίπου το [[1970]] χρησίμευε σαν σκάφη στη βρύση του χωριού που βρισκόταν στην πάνω πλατεία και μέσα σε αυτήν έριχνε ο Παπάς τον Σταυρό την ημέρα των [[Φώτα|Φώτων]]. Την έσωσε από τους αρχαιοκάπηλους ο Δαβίδ Αβραάμ και σήμερα βρίσκεται δίπλα στα παλαιά γραφεία της [[κοινότητα]]ς.
Η Μικρόπολη στα [[1885]] είχε συνολικά 2.000 κατοίκους, από τους οποίους 50 ήσαν [[Έλληνες]], 750
===Το ζήτημα της εκκλησίας στη Μικρόπολη===
Τον Οκτώβριο του [[1902]] ο Μητροπολίτης Δράμας Χρυσόστομος επισκέφθηκε την Καρλίκοβα (Μικρόπολη) προκειμένου να διαπιστώσει τις ανάγκες της κοινότητας αυτής. Το συμπέρασμα ήταν ότι η [[εκκλησία]] που υπήρχε τότε δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις λειτουργικές ανάγκες των [[Ορθοδοξία|ορθοδόξων]] κατοίκων που έφθαναν τις 185 χριστιανικές οικογένειες. Η παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ήταν μικρή, στενή, σκοτεινή και ετοιμόρροπη -καθώς είχε κτιστεί το 1841- και έπρεπε το συντομότερο να κτισθεί νέα.▼
▲Τον Οκτώβριο του [[1902]], ο Μητροπολίτης Δράμας
Την απόφαση την πήρε αμέσως και έστειλε στις [[5 Οκτωβρίου]] [[1902]] σχετική αναφορά στο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] μαζί με το σχέδιο του νέου ναού που θα χτιζόταν. Με την αναφορά του ζητούσε ο Χρυσόστομος:▼
▲Την απόφαση την πήρε αμέσως και έστειλε στις [[5 Οκτωβρίου]] [[1902]] σχετική αναφορά στο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] μαζί με το σχέδιο του νέου ναού που θα χτιζόταν. Με την αναφορά του ζητούσε ο Χρυσόστομος<ref>Χρυσοστόμου Δράμας εκθέσεις περί Μακεδονικού αγώνος, Θεσ/νίκη 1960, σελ/53/55.</ref>:
α) Να εκδοθεί ειδική άδεια έγκρισης ανέγερσης του νέου ναού (φιρμάνι) από την οθωμανική κυβέρνηση στο όνομα του πατριαρχείου κι αυτό για να γίνει αντιληπτό από τους χριστιανούς του χωριού (οι περισσότεροι από τους οποίους σλαβόφωνοι) ότι υπάρχει θρησκευτικός δεσμός ανάμεσα στο πατριαρχείο και στους ορθόδοξους της Μακεδονίας. Ήταν ένας ελιγμός του Χρυσόστομου για να περιφρουρήσει τους σλαβόφωνους ορθόδοξους χριστιανούς από την βουλγαρική προπαγάνδα που προσπαθούσε με κάθε μέσο να τους οικειοποιηθεί εκμεταλλευόμενη την σλαβική γλώσσα.▼
▲
▲δ) Ο νέος ναός θα ήταν αφιερωμένος πάλι στον όνομα του Αγίου Γεωργίου
▲ε) Η συνολική δαπάνη για την ανοικοδόμηση του νέου ναού δεν θα ξεπερνούσε τις 500 οθωμανικές λίρες γιατί υπήρχαν όλα το υλικά για τον σκοπό αυτόν και η δαπάνη θα περιοριζόταν μόνο στην πληρωμή των μαστόρων και των εργατών.
▲στ) Οι χριστιανοί κάτοικοι του χωριού παραμένουν πιστοί στο Πατριαρχείο μέχρι σήμερα (5.10.1902, ημερομηνία αναφοράς)
▲ζ) Το φιρμάνι για την ανέγερση του ναού να εκδοθεί το ταχύτερο και η εκκλησία αυτή να παραμείνει αφορολόγητη στο Πατριαρχείο{{fn|2}}
Το [[1906]] η εφημερίδα Τάιμς του Λονδίνου δημοσίευσε τηλεγράφημα από την [[Σόφια]] ότι ο μητροπολίτης Δράμας Χρυσόστομος κούρεψε (=έκειρε) Βούλγαρο ιερέα από το πατριαρχικό χωριό Καρλίκοβα (=Μικρόπολη) και κατόπιν αφού τον αποσχημάτισε τον έντυσε με ρούχα χωρικού και τον έστειλε στο χωριό του.
====Το κλείσιμο της εκκλησίας
Ο εθνικός ανταγωνισμός μεταξύ των πατριαρχικών και των εξαρχικών βουλγαριζόντων στην περιοχή της [[Δράμα|Δράμας]] συνεχίστηκε και μετά την [[κίνημα των Νεότουρκων|επανάσταση]] των [[νεότουρκοι|Νεότουρκων]] το [[1908]]. Ο ανταγωνισμός έγινε σκληρότερος στον εκκλησιαστικό χώρο, όπου παρενέβαινε
Ο νόμος που ψηφίσθηκε από την τούρκικη βουλή καθόριζε με διάταξη του ότι στα μικτά χωριά, εφόσον υπήρχαν δύο [[χριστιανισμός|χριστιανικές]] εκκλησίες, η μία ανήκε στους πατριαρχικούς και η άλλη έπρεπε να παραχωρηθεί στην κοινότητα των εξαρχικών. Όταν όμως στο μικτό χωριό υπήρχε μια μόνο χριστιανική Εκκλησία, αυτή ανήκε αποκλειστικά στην κοινότητα των πατριαρχικών, εκτός αν οι εξαρχικοί κάτοικοι του χωριού αποτελούσαν τα 2/3 του συνολικού πληθυσμού του, οπότε η μοναδική αυτή Εκκλησία έπρεπε να ανήκει στους τελευταίους. Συχνά η τουρκική διοίκηση με τα αρμόδια όργανά της (τους [[Νουρήδες
▲Ο εθνικός ανταγωνισμός μεταξύ των πατριαρχικών και των εξαρχικών βουλγαριζόντων στην περιοχή της Δράμας συνεχίστηκε και μετά την επανάσταση των Νεότουρκων το 1908. Ο ανταγωνισμός έγινε σκληρότερος στον εκκλησιαστικό χώρο όπου παρενέβαινε πάντα η τούρκικη διοίκηση δίνοντας λύσεις που εξυπηρετούσαν και ικανοποιούσαν τις απόψεις των εξαρχικών. Έφθανε ακόμη στο σημείο να κατασκευάζει και πλασματικές απογραφές στα μικτά χωριά με απώτερο στόχο αλλοιώνοντας τα πληθυσμιακά δεδομένα να δημιουργεί ερείσματα στις αξιώσεις των βουλγαριζόντων.
Ερευνώντας την υπόθεση αυτή, που είχε ως κατάληξη το κλείσιμο της μοναδικής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στη Μικρόπολη από τους Τούρκους
▲Ο νόμος που ψηφίσθηκε από την τούρκικη βουλή καθόριζε με διάταξη του ότι στα μικτά χωριά εφόσον υπήρχαν δύο χριστιανικές εκκλησίες η μία ανήκε στους πατριαρχικούς και η άλλη έπρεπε να παραχωρηθεί στην κοινότητα των εξαρχικών. Όταν όμως στο μικτό χωριό υπήρχε μια μόνο χριστιανική Εκκλησία αυτή ανήκε αποκλειστικά στην κοινότητα των πατριαρχικών εκτός αν οι εξαρχικοί κάτοικοι του χωριού αποτελούσαν τα 2/3 του συνολικού πληθυσμού του, οπότε η μοναδική αυτή Εκκλησία έπρεπε να ανήκει στους τελευταίους. Συχνά η τουρκική διοίκηση με τα αρμόδια όργανά της (τους Νουρήδες ) δημιουργούσε πλαστές απογραφές στο μικτό χωριό. Έδινε δηλ. την πλειοψηφία κατά τα 2/3 στους εξαρχικούς οι οποίοι αποκτούσαν το νομικό δικαίωμα να παραλάβουν τα κλειδιά της μοναδικής Εκκλησίας και να λειτουργήσουν σε αυτήν. Η φιλοεξαρχική αυτή πολιτική της τουρκικής διοίκησης ασφαλώς στηριζόταν σε εντολές που προερχόταν από τα ανώτερα διοικητικά κλιμάκια.
Η Μικρόπολη υπαγόταν διοικητικά στον [[καζάς|καζά]] (επαρχία
▲Ερευνώντας την υπόθεση αυτή που είχε ως κατάληξη το κλείσιμο της μοναδικής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στη Μικρόπολη από τους Τούρκους διαπιστώνουμε ότι η Τουρκική υποδιοίκηση της Ζίχνης προέβη στο κλείσιμο της εκκλησίας αυτής ξεκινώντας από φιλοεξαρχικά αισθήματα. Ο Καϊμακάμης της Ζίχνης έκλεισε την εκκλησία της Μικρόπολης για να μην αποδοθεί δικαιωματικά στους ορθόδοξους στους οποίους ανήκε από το 1841, εφόσον όπως αποδείχθηκε οι σχισματικοί του χωριού δεν αποτελούσαν τα 2/3 του πληθυσμού του με την σωστή απογραφή του πληθυσμού που ακολούθησε την προηγούμενη πλασματική που είχε κατασκευάσει ο Νουρής της Ζίχνης.
Η φιλοσχισματική πολιτική της τουρκικής διοίκησης που εφαρμόσθηκε στην Μικρόπολη με το κλείσιμο της Εκκλησίας που ανήκε νόμιμα στους ορθόδοξους Έλληνες είχε πανομοιότυπη εκδήλωση και σε άλλα μικτά χωριά όπου υπήρχε μία μόνο χριστιανική εκκλησία. Για αυτό το λόγο η έκθεση που συντάχθηκε στις [[2 Ιανουαρίου]] [[1911]] από τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο για την υπόθεση του κλεισίματος της εκκλησίας στην Μικρόπολη από τους Τούρκους στις 1
▲Η Μικρόπολη υπαγόταν διοικητικά στον καζά (επαρχία ) της Ζίχνης ο έπαρχος της οποίας λεγόταν Καϊμακάμης ενώ εκκλησιαστικά υπαγόταν στην Μητρόπολη της Δράμας και Ζιχνών, έδρα της οποίας την εποχή εκείνη ήταν η [[Αλιστράτη Σερρών|Αλιστράτη]]. Μητροπολίτης ήταν την εποχή εκείνη ο Αγαθάγγελος.
{{απόσπασμα|[...]Εν Καρλικόβη προ τινών ημερών εγένετο απογραφή των κατοίκων και ιδία των ημετέρων και των Βουλγάρων υπό τινός Νουρή υπαλλήλου της διοικήσεως Ζηλιαχόβης, όστις λίαν μεροληπτικώς εποίησεν την απογραφήν, καθ΄όσον ημετέρους μεν ενέγραψε 310, Βουλγάρους δε 688.Ο σκοπός της απογραφής των κατοίκων ετύγχανεν ίνα μάθη η επιτόπιος αρχή, εις τίνας να επιδίκαση κατά τον γνωστόν της Βουλής νομών την μίαν και μόνη Εκκλησία του χωρίου, ην από δεκαετίας κατέχουσιν οι ημέτεροι και πλειοψηφούντες και μειοψηφούντες, καθ΄όσον κατά το 1903 και 1905 η πλειοψηφία ήτο ημετέρα, μεταβληθείσα είς μειοψηφίαν ένεκα δεινών καταδιωγμών και σκληρωτάτων αλλεπαλλήλων φόνων των ημετέρων κατά το 1908 και 1907 υπό των Βουλγαρικών τότε Κομιτάτων.[...]|Μητροπολίτης Αγαθάγγελος, 1911<ref>αρ. 185 φύλλο της εφημερίδας Νέα Αλήθεια της Θεσσαλονίκης, 11.01.1911, έκθεση του Μακαριστού Μητροπολίτη Αγαθαγγέλου</ref>}}▼
▲Η φιλοσχισματική πολιτική της τουρκικής διοίκησης που εφαρμόσθηκε στην Μικρόπολη με το κλείσιμο της Εκκλησίας που ανήκε νόμιμα στους ορθόδοξους Έλληνες είχε πανομοιότυπη εκδήλωση και σε άλλα μικτά χωριά όπου υπήρχε μία μόνο χριστιανική εκκλησία. Για αυτό το λόγο η έκθεση που συντάχθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1911 από τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο για την υπόθεση του κλεισίματος της εκκλησίας στην Μικρόπολη από τους Τούρκους στις 1 Ιαν. 1911 αποτελεί σημαντικό ιστορικό έγγραφο.
▲Εν Καρλικόβη προ τινών ημερών εγένετο απογραφή των κατοίκων και ιδία των ημετέρων και των Βουλγάρων υπό τινός Νουρή υπαλλήλου της διοικήσεως Ζηλιαχόβης, όστις λίαν μεροληπτικώς εποίησεν την απογραφήν, καθ΄όσον ημετέρους μεν ενέγραψε 310, Βουλγάρους δε 688.Ο σκοπός της απογραφής των κατοίκων ετύγχανεν ίνα μάθη η επιτόπιος αρχή, εις τίνας να επιδίκαση κατά τον γνωστόν της Βουλής νομών την μίαν και μόνη Εκκλησία του χωρίου, ην από δεκαετίας κατέχουσιν οι ημέτεροι και πλειοψηφούντες και μειοψηφούντες, καθ΄όσον κατά το 1903 και 1905 η πλειοψηφία ήτο ημετέρα, μεταβληθείσα είς μειοψηφίαν ένεκα δεινών καταδιωγμών και σκληρωτάτων αλλεπαλλήλων φόνων των ημετέρων κατά το 1908 και 1907 υπό των Βουλγαρικών τότε Κομιτάτων.
==Γενικά στοιχεία - Νεότερη Ιστορία==
Το χωριό είναι κτισμένο στις υπώρειες του όρους Μενοικίου σε υψόμετρο 260 μέτρων, με πρώτους κατοίκους διαφόρων [[Σλάβοι|σλαβικών]] φυλών. Μετά την [[οθωμανική αυτοκρατορία|τουρκική]] επικράτηση -για περίπου 600 χρόνια- ελληνοποιήθηκε με τη [[
Βρίσκεται στα Βορειοδυτικά του [[νομός Δράμας|νομού Δράμας]] και στα βορειοανατολικά του
Προπολεμικά οι κάτοικοι αριθμούσαν τους 3.800 και το [[1961]] περίπου τους 2.600. Κατόπιν λόγω των μεταναστεύσεων στο εξωτερικό (κυρίως [[Γερμανία]]) όσο και στα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα ο πληθυσμός έχει ελαττωθεί σημαντικά
Στο χωριό εκτός από τους ντόπιους κατοίκους ήλθαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα Ορτακινοί, [[Καραμανλήδες]], [[Μικρά Ασία|Μικρασιάτες]], [[Πόντιοι]], [[Θρακιώτες]] και [[Γράμμουστα|Γραμουστιάνοι]],
Το βασικό χαρακτηριστικό του χωριού είναι η διαίρεση σε πάνω και κάτω συνοικία
==Σημειώσεις - παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
==Δικτυακοί τόποι==
{{βικιθήκη|Έκθεση Μητροπολίτη Αγαθάγγελου (1911)|Έκθεση Μητροπολίτη Αγαθάγγελου (1911)}}
*[http://www.mikropoli.com/ www.mikropoli.com]
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Δράμας]]
|