Ευρωπαϊκό Δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 2:
 
== Διακρίσεις ==
Το ευρωπαϊκό δίκαιο χωρίζεται σε '''πρωτογενές''' και '''παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο.
*'''Πρωτογενές''' κοινοτικό δίκαιο είναι το δίκαιο των τριών ιδρυτικών Συνθηκών: της Ε.Κ., της ΕΥΡΑΤΟΜ και της Ε.Ε. και οι γενικές αρχές που πηγάζουν από αυτές. Σημειώνεται ότι οι συνθήκες αυτές διατηρούν χαρακτήρα "θεσμικό", "συνταγματικό" και "κανονιστικό".
*'''Παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο είναι οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα κοινοτικά όργανα.
 
Οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι οι κοινοτικοί [[Κοινοτικός κανονισμός|κανονισμοί]], [[Κοινοτική οδηγία)|Οδηγίεςοδηγίες]], [[Κοινοτική απόφαση|αποφάσεις]] και οι [[ΚοινοτικόςΚοινωτική κανονισμόςσύσταση|συστάσεις]] ή [[Κοινωτική γνωμοδότηση|Κανονισμοίγνωμοδοτήσεις]].<br>
 
Η Κοινοτική Οδηγία είναι νομοθετική πράξη που απευθύνεται στα κράτη-μέλη. Δεν έχει άμεση ισχύ στις εθνικές έννομες τάξεις. Τα κράτη-μέλη οφείλουν να μεταγράψουν την οδηγία στο εσωτερικό τους δίκαιο εντός όμως τακτής προθεσμίας προς έναρξη ισχύος, (όπως προβλέπει η ίδια η οδηγία). Το πώς θα τη "μεταγράψουν", (νομοθετική εισαγωγή), (με [[νόμος|νόμο]], [[Προεδρικό Διάταγμα]], ή [[Βασιλικό Διάταγμα]] κλπ.) διέπεται από το εσωτερικό δίκαιο των κρατών-μελών. Οφείλουν όμως κατά τη μεταγραφή της να μην αλλοιώσουν το νόημά της και να διατηρήσουν την ουσία της ρύθμισης (effet utile).<br>
Αντίθετα ο Κοινοτικός Κανονισμός έχει άμεση ισχύ στο εθνικό δίκαιο των κρατών-μελών και δε χρειάζεται μεταγραφή, πλην όμως απαιτείται εναρμόνιση του εσωτερικού τους δικαίου αντίστοιχα προς αποφυγή νομοθετικής σύγκρουσης.