Ευρωπαϊκό Δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Διακρίσεις: + |
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Ρομπότ: Τροποποίηση: nl:Recht van de Europese Unie; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 3:
== Διακρίσεις ==
Το ευρωπαϊκό δίκαιο χωρίζεται σε '''πρωτογενές''' και '''παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο.
* '''Πρωτογενές''' κοινοτικό δίκαιο είναι το δίκαιο των τριών ιδρυτικών Συνθηκών: της Ε.Κ., της ΕΥΡΑΤΟΜ και της Ε.Ε. και οι γενικές αρχές που πηγάζουν από αυτές. Σημειώνεται ότι οι συνθήκες αυτές διατηρούν χαρακτήρα "θεσμικό", "συνταγματικό" και "κανονιστικό".
* '''Παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο, (ή δευτερογενές), είναι οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα κοινοτικά όργανα. Στην ουσία πρόκειται για το κατ΄ εξοχήν κοινοτικό δίκαιο αφού αποτελεί δημιούργημα των [[κοινοτικό όργανο|οργάνων]] της ΕΕ.
Οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι, σύμφωνα πάντα με το άρθρο 189 της συνθήκης της Ρώμης, οι κοινοτικοί [[Κοινοτικός κανονισμός|κανονισμοί]], [[Κοινοτική οδηγία|οδηγίες]], [[Κοινοτική απόφαση|αποφάσεις]] και οι [[Κοινωτική σύσταση|συστάσεις]] ή [[Κοινωτική γνωμοδότηση|γνωμοδοτήσεις]].
Η Κοινοτική Οδηγία είναι νομοθετική πράξη που απευθύνεται στα κράτη-μέλη. Δεν έχει άμεση ισχύ στις εθνικές έννομες τάξεις. Τα κράτη-μέλη οφείλουν να μεταγράψουν την οδηγία στο εσωτερικό τους δίκαιο εντός όμως τακτής προθεσμίας προς έναρξη ισχύος, (όπως προβλέπει η ίδια η οδηγία). Το πώς θα τη "μεταγράψουν", (νομοθετική εισαγωγή), (με [[νόμος|νόμο]], [[Προεδρικό Διάταγμα]], ή [[Βασιλικό Διάταγμα]] κλπ.) διέπεται από το εσωτερικό δίκαιο των κρατών-μελών. Οφείλουν όμως κατά τη μεταγραφή της να μην αλλοιώσουν το νόημά της και να διατηρήσουν την ουσία της ρύθμισης (effet utile).<br />
Αντίθετα ο Κοινοτικός Κανονισμός έχει άμεση ισχύ στο εθνικό δίκαιο των κρατών-μελών και δε χρειάζεται μεταγραφή, πλην όμως απαιτείται εναρμόνιση του εσωτερικού τους δικαίου αντίστοιχα προς αποφυγή νομοθετικής σύγκρουσης.
Γραμμή 15:
Την αρχή αυτή αποδέχθηκαν τα κράτη μέλη με τη συνθήκη ένταξής τους.
Σημειώνεται ότι οι κοινοτικές συνθήκες, (πρωτογενές δίκαιο του Κοινοτικού δικαίου) αποτελούν διεθνείς συμφωνίες που στο σύνολό τους συνιστούν τον "καταστατικό χάρτη" της Ε.Ε., οι οποίες τελικά και υπερισχύουν τόσο των αντιστοίχων, δηλαδή των συνταγμάτων, όσο και των εσωτερικών νόμων (εθνικών δικαίων) των μελών-Χωρών. Συνεπώς οι Χώρες μέλη δεν μπορούν μετά την ένταξή τους να επικαλεστούν αντισυνταγματικότητα συνθηκών, με σκοπό την απαλλαγή τους από τις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.<br />
Επίσης και οι πράξεις των οργάνων της Ε.Ε. που εκδίδονται προς εφαρμογή των διατάξεων των συνθηκών υπερισχύουν ομοίως των συνταγμάτων και των εθνικών (εσωτερικών) νόμων εκάστου μέλους-Χώρας.
Το ελληνικό [[Σύνταγμα]] ορίζει ότι [[διεθνής συνθήκη|διεθνείς συνθήκες]], που έχει συνομολογήσει η Ελλάδα, υπερισχύουν των νόμων, (άρθρο 28 του Ελληνικού Συτάγματος του 1975), αλλά όχι και αυτού τούτου του Συντάγματος, που όμως είναι υπόχρεο σε [[εναρμόνιση με Κοινοτικό δίκαιο]], σύμφωνα με το άρθρο 3 της συνθήκης Ρώμης.<br />
Το [[Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων]] έχει τονίσει κατ’ επανάληψιν ότι όλα τα κράτη-μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται με το ευρωπαϊκό δίκαιο και ουδεμία διάταξη εσωτερικού δικαίου (νόμος ή Σύνταγμα) δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για μη συμμόρφωσή τους
Γραμμή 24:
[http://eur-lex.europa.eu/el/index.htm http://eur-lex.europa.eu/el/index.htm Η επίσημη ιστοσελίδα για το Ευρωπαϊκό Δίκαιο]
{{ΕΕ-επέκταση}}▼
[[Κατηγορία:Ευρωπαϊκό Δίκαιο]]
[[Κατηγορία:Ευρωπαϊκή Ένωση]]
[[Κατηγορία:Διεθνές Δίκαιο]]
▲{{ΕΕ-επέκταση}}
[[cs:Evropské právo]]
Γραμμή 41:
[[ja:欧州連合の法律]]
[[lt:Europos Sąjungos teisė]]
[[nl:
[[pl:Prawo wspólnotowe]]
[[pt:Direito da União Europeia]]
| |||