Αρμοδιότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γενικά με τον όρο '''αρμοδιότητα''', σύμφωνα με την υφιστάμενη ελληνική νομοθεσία, χαρακτηρίζεται η νόμιμη εξουσία, ή η ικανότητα που παρέχεται σε [[φυσικό πρόσωπο|φυσικό]] ή [[νομικό πρόσωπο]] ή δημόσια Αρχή προκειμένου να επιληφθεί κάποιου ορισμένου ζητήματος. Θεμελιωδέστερη μορφή της έννοιας της αρμοδιότητας αποτελεί η συνταγματική διάκριση των λειτουργιών μιας Πολιτείας η οποία και καλείται αρμοδιότητα κατά κατεύθυνση, ή κατά λειτουργική.

Ο όρος αρμοδιότητα απαντάται σε πλείστους κλάδους όπως και στις δικαστικές Αρχές, (δικαστική αρμοδιότητα), για την άσκηση εξουσίας, πλην όμως τυγχάνει αντίθετος με τον όρο [[δωσιδικία]] που αφορά την υπαγωγή των [[διάδικος|διαδίκων]]. Συνεπώς κατά το [[Διοικητικό Δίκαιο]] η αναφερόμενη άσκηση εξουσίας καθιστά τα όργανα που θα πρέπει να επιληφθούν '''αρμόδια''' όταν ορίζονται τόσο για το είδος / ζήτημα, όσο και εντός της οριζόμενης περιοχής ευθύνης τους. Σημειώνεται ότι ειδικά η [[διοικητική αρμοδιότητα]] παρουσιάζει ιδιαίτερους τρόπους ρύθμισης, ανεξάρτητα της βασικής διάκρισής.<br>
Αντίθετα, '''αναρμόδια''' καθίστανται τα όργανα, που ενδεχομένως αν και νόμιμα διορισμένα, δεν συγκεντρώνουν και τις δύο παραπάνω προϋποθέσεις άσκησης εξουσίας: του αντικειμένου και του χώρου. Ειδικότερα όμως η που εξετάζονται από το [[Διοικητικό Δίκαιο]]