Θέατρο του Διονύσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ + § Εργασίες αναστήλωσης |
||
Γραμμή 1:
[[Image:Theatre of Dionysus 01382.JPG|thumb|280px|Ό,τι έχει απομείνει σήμερα από το ρωμαϊκό θέατρο]]
Το '''θέατρο του Διονύσου''' είναι ο σημαντικότερος γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην [[αρχαία Αθήνα]]. Αποτελούσε μέρος του ιερού του Ελευθερέως Διονύσου που βρισκόταν στις ΝΑ. παρυφές της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]] και υπήρξε ο βασικός τόπος παράστασης του [[αττικό δράμα|αττικού δράματος]] αφού φιλοξενούσε τα [[Μεγάλα Διονύσια]], τη μεγαλύτερη θεατρική γιορτή της πόλης των [[Αθήνα|Αθηνών]]. Οι σωζόμενες [[τραγωδία|τραγωδίες]] και [[κωμωδία|κωμωδίες]] του 5ου και του 4ου π.Χ. αι. γράφτηκαν -τουλάχιστον οι περισσότερες- για να παιχτούν σε αυτόν τον χώρο.
==Θεμελίωση==
Το θέατρο του Διονύσου θεμελιώθηκε πιθανώς τον [[6ος αιώνας π.Χ.|6ο π.Χ. αι.]], στην περίοδο της δυναστείας των [[Πεισιστρατίδες|Πεισιστρατιδών]], που με τα τότε δεδομένα θεωρείται γιγάντιο τεχνικό έργο. Έκτοτε επανοικοδομήθηκε και επεκτάθηκε πολλές φορές, και έτσι είναι δύσκολο να καθορισθεί ποια ήταν η αρχική του μορφή. Σήμερα στον ίδιο χώρο βρίσκονται τα ερείπια ενός ρωμαϊκού θεάτρου. Από την κεντρική κερκίδα του θεάτρου σώζονται σήμερα μόνο 13 σειρές εδωλίων.
Γραμμή 9 ⟶ 10 :
Η χωρητικότητα του θεάτρου υπόλογίζεται σε 15.000 περίπου θεατές που κατανέμονταν σε [[κερκίδα|κερκίδες]]. Η απόσταση της πρώτης σειράς (προεδρία) από την τελευταία εκτιμάται γύρω στα 80 μέτρα ενώ από τους ηθοποιούς γύρω στα 12 μέτρα.
Η ψηλότερη σειρά θέσεων του θεάτρου υψωνόταν περίπου 35 μέτρα επάνω από το χαμηλότερο μέρος του περιβόλου, και πριν από την κατασκευή της στοάς και της σκηνής οι θεατές μπορούσαν να δουν το ναό και το θυσιαστικό βωμό από το θέατρο. Το πιο σημαντικό για τους Αθηναίους βέβαια ήταν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Διόνυσος (αντιπροσωπευόμενος από το λατρευτικό του άγαλμα στην μπροστινή σειρά) μπορούσε να βλέπει όχι μόνον τις παραστάσεις που δίνονταν προς τιμήν του, αλλά και τις θυσίες που προσφέρονταν στον βωμό του.
==Αναστήλωση του θεάτρου==
Ήδη από το [[2002]] ξεκίνησαν οι εργασίες αναστήλωσης του αρχαίου θεάτρου του Διονύσου. Σύμφωνα με δελτία τύπου του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού κατά την περίοδο 2002 – 2009 διατέθηκαν 3,5 εκατομμύρια ευρώ, προερχόμενα τόσο από το Γ΄ ΚΠΣ (Κοινοτικό Πακέτο Στήριξης), όσο και από εθνικούς πόρους, των οποίων θα ακολουθήσει νέα χορηγία ύψους 6 εκατομ. ευρώ, από τη Νομαρχία Αθηνών για την αναμόρφωση της κεντρικής κερκίδας με την κατασκευή 13 ακόμη σειρών εδωλίων προσθέτοντας έτσι 500 ακόμα θέσεις στις 1600 υπάρχουσες.
Για την αναστήλωση θα χρησιμοποιηθεί αντί του πειραϊκού ακτίτη, που ήταν το αρχαίο υλικό κατασκευής, παρόμοιος λίθος από την Κορινθία καθώς και το υλικό των αρχαίων εδωλίων που έχει εντοπιστεί και βρίσκεται διάσπαρτο στο χώρο.
Το έργο της αναστήλωσης έχει αναλάβει ο αρχιτέκτονας - αναστηλωτής Κωνσταντίνος Μπολέτης με ειδικό επιτελείο αρχιτεκτόνων τον Κλήμη Ασλανίδη, την Αθηνά Σαμαρά και τις αρχαιολόγους Χριστίνα Παπασταμάτη και Ελένη Παριανού.
* Το κεντρικό τμήμα του θεάτρου προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2013, ενώ όλος ο χώρος, με προεκτάσεις των πλαϊνώ σημείων του το 2016. Τον Ιανουάριο του 2010 είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες κατασκευής έξι σειρών εδωλίων.
==Το ωδείον==
Στα μέσα του 5ου αι. π.Χ., ανοικοδομώντας την αρχαία [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]], ο [[Περικλής]] έχτισε το ''ωδείον'' ανατολικά του θεάτρου. Αυτό το κτήριο ήταν κατά προσέγγιση τετραγωνικό στη μορφή με μια στέγη που περιγράφηκε ως πυραμιδική ή κωνική. Το ''ωδείον'' του Περικλή χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως. Μία από τις χρήσεις του ήταν η τέλεση του ''προαγώνος'', μια τελετή στην οποία οι δραματικοί ποιητές ανήγγειλαν τους τίτλους των έργων τους και εισήγαγαν τους ηθοποιούς τους. Επίσης, τα μέλη του χορού περίμεναν στο ''ωδείον'' για να κάνουν την είσοδό τους στη σκηνή.
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
| |||