Δερβίσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Με το πέρασμα του [[χρόνος|χρόνου]] ομάδες ιδεολογικά προσανατολισμένες προς την απάρνηση, όμοιες με τις προηγούμενες, άρχισαν να ξεπηδούν σε διαφορετικές περιοχές του Ισλάμ. Ανάμεσά τους οι [[Αμπντάλ Ντερβίς]], οι [[Τζαμί Ντερβίς]], οι [[Μπεκτασί Ντερβίς]] και οι [[Σαμς-ι Ταμπριζί Ντερβίς]] στη Μικρά Ασία, οι Μανταρί Ντερβίς και οι Τζαλαλί Ντερβίς στη μουσουλμανική Ινδία. Από αυτές τις διακριτές ομάδες ντερβίς μελετήθηκαν περισσότερο οι Καλανταριγιά, ενώ οι Χαϊνταριγιά και οι Αμπντάλ του Ρουμ παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στη θέση τους στο [[κοινωνία|κοινωνικό]] και [[πολιτική|πολιτικό]] γίγνεσθαι του Ισλάμ.
==Επιδράσεις==
Μετά την τελευταία βασιλική δυναστεία των [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκ]], τη χρηματοδότηση της [[αρχιτεκτονικής|αρχιτεκτονικής]] δραστηριότητας ανέλαβε η ευημερούσα κοινωνική ομάδα των [[εμίρ|εμίρηδων]]. Ωστόσο, αντίθετα από τους Σελτζούκ [[σουλτάνος|σουλτάν]], που συνήθως χρηματοδοτούσαν οχυρωματικά έργα, [[καραβανσαράι]] και [[τζαμί|τζαμιά]] οι νέοι πάτρονες έχτιζαν στοές ντερβίς και ταφικά μνημεία. Ιδιαίτερα η χρηματοδότηση των Ντερβίς στοών φαίνεται πως είχε πολιτικό κοινωνικό και οικονομικό χαρακτήρα για τους τοπικούς άρχοντες, καθώς εξασφάλιζε τον έλεγχο των [[πληθυσμός|πληθυσμών]] που κατοικούσαν νεοαποκτημένες γαίες. Τα νέα αυτά κτήρια μεταμόρφωναν την ιεραρχία του αστικού τοπίου, καθώς ενθάρρυναν την ανάμειξη των ντόπιων πληθυσμών με τις ομάδες των νεόφερτων σε ένα κλίμα ευσέβειας, που περιείχε όμως το σπέρμα του πολιτικού ελέγχου της πόλης<ref>Wolper, Ethel Sara 1995, 39-47.</ref>.
==Παραπομπές-σημειώσεις==
| |||