Σύμβολο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''Σύμβολο''' αποδίδεται σε οτιδήποτε που αντιπροσωπεύει μία έννοια, είτε ως σημείο (απεικόνιση), είτε ως πρόσωπο που ενσαρκώνει συγκεκριμένη έννοια, κατά παραδειγματικό τρόπο, ή συναισθηματικό φόρτο, ή κάποιο γεγονός, ομοίως με ιδιαίτερη φόρτιση.

 

Παραδοσιακά κάθε σύμβολο φέρεται (παρουσιάζεται) με διττή απεικόνιση (ορατή και σημαινόμενη) και με τριπλή σημασιολογία που αποτελεί και το χαρακτηριστικό του. Για παράδειγμα το περιστέρι αποτελεί σύμβολο ειρήνης,, έτσι η απεικόνισή του ως σύμβολο παρουσιάζει ένα περιστέρι (ορατή απεικόνιση) και ταυτόχρονα αλληγορικά την ειρήνη (αλληγορική απεικόνιση), στη συνέχεια αυτό δημιουργεί με τη σειρά του ένα συναίσθημα φόρτου επί της συγκεκριμένης αλληγορικής σημασίας, διάφορης έντασης, που αποτελεί και τον επ΄ αυτού του συμβόλου ψυχισμό (θετικό, αρνητικό ή αδιάφορο). Συνεπώς τα διακριτά μέρη του κάθε συμβόλου είναι τρία.

 

 

Το σύμβολο απευθύνεται σε καθαρά διανοητική λειτουργία της ανθρώπινης σκέψης και βοηθά στην αποτύπωση και την απομνημόνευση ενός νοήματος. Κατά αυτή την έννοια το [[αλφάβητο]] και οι [[αριθμός|αριθμοί]] αποτελούν τα πρώτα σύμβολα που μαθαίνει ο [[άνθρωπος]] να διαχειρίζεται είτε για επικοινωνία, είτε για τη διανοητική του ανάπτυξη, είτε για δική του εσωτερική καλλιέργεια ή καταγραφή των ιδεών του.

 

Ένα σύμβολο μπορεί να έχει καθολική ισχύ (να αναγνωρίζεται διεθνώς, όπως η διάταξη των πέντε κύκλων του Ολυμπιακού σήματος), μερική (όπως η συγκεκριμένη μορφή του Σταυρού για τους Χριστιανούς) ή καθαρά τοπική (όπως το σήμα μιας αθλητικής ομάδας ενός τόπου).

 

Η σημασία του συμβόλου ποικίλλει και συνήθως χρωματίζεται από το [[ιστορία|ιστορικό]] και [[θρησκεία|θρησκευτικό]] [[εννοιολογικό πλαίσιο|πλάισιο]] που το περιβάλλει. Για παράδειγμα το "γαμμάδιο" των αρχαίων Ελλήνων ως αυθαίρετη (δεξιότροπη) σβάστικα συνδέεται, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την ιδεολογία του [[Ναζισμός|Ναζισμού]] ενώ παλαιότερα αποτελούσε καθαρά θρησκευτικό, ειρηνικό σύμβολο και περιαγωγής στη τέχνη.