Εμπορικό δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της έκδοσης 94.68.139.152, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό SieBot |
μ Προσθ. |
||
Γραμμή 1:
Το '''Εμπορικό Δίκαιο''' είναι κλάδος του [[Ιδιωτικό Δίκαιο|ιδιωτικού δικαίου]], που έχει ως αντικείμενο τις [[εμπορική πράξη|εμπορικές συναλλαγές]] και τους [[έμπορος|εμπόρους]].
==Γενικά==
Το [[Εμπόριο]] ως σύνολο διαδικασών επ΄ ωφελεία οικονομικού κέρδους που μεσολαβεί μεταξύ [[παραγωγή]]ς και [[κατανάλωση]]ς συμβάλλει αποτελεσματικά στη κυκλοφορία των λεγομένων [[αγαθό (οικονομία)|οικονομικών αγαθών]]. Η μεσολαβητική αυτή ενέργεια που εκδηλώνεται κατά διάφορους τρόπους, όπως μεταφορά, ασφάλιση, παροχή πίστης, παραγγελία, μεσητεία κ.ά. ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Σήμερα κάθε τέτοια μορφή έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που παρουσιάζεται ως μεγάλη [[επιχείρηση]] με κίνητρο βεβαίως το αντίστοιχο [[κέρδος]].
Το επιδιωκόμενο κέρδος όμως δεν είναι απόλυτα βέβαιο στο εμπόριο αφού τούτο εξαρτάται από πλήθος αστάθμητων παραγόντων που καθιστούν την εμπορική ενέργεια αρκετά επικίνδυνη. Η αβεβαιότητα αυτή και ο κίνδυνος ζημίας στην επιδίωξη του κέρδους κατά τη διακίνηση αγαθών αποτελούν και τα κύρια γνωρίσματα των εμπορικών πράξεωνν. Σ΄ αυτό ακριβώς το σημείο θεσπίζονται σειρές νόμων που καθορίζουν τους τρόπους των επιχειρούμενων πράξεων προκειμένου αυτές να είναι νόμιμες και να συμβάλλουν στην γενικότερη ανάπτυξη. Οι συνθήκες με τις οποίες ασκείται η εμπορία γενικά επέβαλλαν από την αρχαιότητα ιδιαίτερες ρυθμίσεις σχέσεων και ιδιαίτερους κανόνες δικαίου. Το σύνολο των κανόνων αυτών λέγεται σήμερα '''Εμπορικό Δίκαιο'''.
==Κεντρικές έννοιες==
Κεντρικές έννοιες του Εμπορικού Δικαίου είναι ο έμπορος και η εμπορική πράξη. Για τον ορισμό του εμπόρου υπάρχουν τρία συστήματα, το υποκειμενικό, το αντικειμενικό και το τυπικό. Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται και τα τρία κατά περίπτωση. Κατά το υποκειμενικό σύστημα έμπορος είναι όποιος ασκεί επάγγελμα, το οποίο ορίζεται στον νόμο ως εμπορικό. Κατά το αντικειμενικό σύστημα έμποροι είναι τα [[φυσικό πρόσωπο|φυσικά]] ή [[νομικό πρόσωπο|νομικά πρόσωπα]] που ασκούν κατά σύνηθες επάγγελμα εμπορικές πράξεις. Ορισμένες εμπορικές πράξεις και επαγγέλματα απαριθμούνται στα άρθρα 2 και 3 του βασιλικού διατάγματος της 2/14.5.[[1835]] "περί αρμοδιότητος των εμποροδικείων". Κυριότερες εμπορικές πράξεις είναι η αγορά προς μεταπώληση, η επιχείρηση χειροτεχνίας, η επιχείρηση προμήθειας, η επιχείρηση πρακτορείας, η μεταφορά, οι τραπεζικές εργασίες κλπ. Τέλος κατά το τυπικό σύστημα έμπορος είναι όποιος ορίζεται ως τέτοιος από τον νόμο ανεξάρτητα από το αντικείμενο της δραστηριότητάς του. Παράδειγμα είναι η [[ανώνυμη εταιρεία]], η οποία έχει πάντοτε την εμπορική ιδιότητα ανεξάρτητα από τον σκοπό ή τη δραστηριότητά της.
Γραμμή 7 ⟶ 13 :
Το εμπορικό δίκαιο εκτείνεται σε ζητήματα όπως είναι τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ο [[ανταγωνισμός]], οι εμπορικές εταιρίες, η [[πτώχευση]], τα [[αξιόγραφο|αξιόγραφα]], το [[χρηματιστήριο]], οι [[τράπεζα|τράπεζες]], οι εμπορικές συμβάσεις κλπ.
==Πηγές Εμπ. Δικαίου==
Βασική πηγή του εμπορικού δικαίου είναι ο Εμπορικός Νόμος (
Όμως οι εμπορικοί θεσμοί και οι εμπορικές συναλλαγές ρυθμίζονται και από πολλούς ειδικούς νόμους.
| |||