Μάχη της Πίνδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| σύγκρουση=Μάχη της Πίνδου

| εικόνα=

| αρχηγός2=Συνταγματάρχης [[Κωνσταντίνος Δαβάκης]]<br /> Αντιστράτηγος [[Βασίλειος Βραχνός]]

|}}

Η '''Μάχη της Πίνδου''' (28 Οκτωβρίου-13 Νοεμβρίου 1940) υπήρξε, μαζί με την [[Μάχη Ελαίας - Καλαμά]], από τις αποφασιστικές ένοπλες συμπλοκές των πρώτων ημερών του [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|Ελληνοίταλικού πολέμου]] (1940-1941) που απέκοψαν την [[Ιταλία|ιταλική]] είσοδο στο [[Ελλάδα|ελληνικό]] έδαφος.

 

Από τις 4 ως τις 6 Νοεμβρίου, η επίθεση της 1ης Μεραρχίας συνεχίστηκε ακόμη πιο έντονη. Η επίλεκτη Μεραρχία Τζούλια υποχωρούσε σε όλο το μήκος της γραμμής, και ενώ μεγάλο τμήμα της κινδύνευε να περικυκλωθεί. Τις επόμενες ημέρες οι ιταλικές δυνάμεις υποχώρησαν προς [[Κόνιτσα]]. Η ελληνική προέλαση συνεχίστηκε και στις 13 Νοεμβρίου, έφτασε στην ελληνοαλβανική μεθόριο.

 

Η νίκη στην Πίνδο απέτρεψε τον κίνδυνο αποκοπής των ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονταν στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] και την [[Δυτική Μακεδονία]]. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή των κατοίκων των χωριών της περιοχής, ανδρών και γυναικών, που ενίσχυσαν συστηματικά το έργο του ελληνικού στρατού στην μεταφορά τροφίμων και πολεμοφοδίων προς την πρώτη γραμμή.

 

 

[[Κατηγορία:Στρατιωτικές Επιχειρήσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα|Πίνδος]]