Α΄ Αθηναϊκή Σχολή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: uk:Афінська школа (література) |
μ διορθ συνδ |
||
Γραμμή 1:
Με τον όρο '''Α' Αθηναϊκή σχολή''' εννοούμε το σύνολο των ποιητών της περιόδου 1830-1880 που έδρασαν στην Αθήνα. Η ποιητική παραγωγή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους αναπτύχθηκε σε δύο κέντρα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, την Αθήνα και τα Επτάνησα. Στην Αθήνα κυριάρχησαν οι [[Φαναριώτες]] ενώ στα Επτάνησα ο κύκλος του Σολωμού. Το κύριο χαρακτηριστικό της Α Αθηναϊκής Σχολής είναι ο [[ρομαντισμός]]. Παρ' όλο που και στην Επτανησιακή ποίηση εντοπίζονται ρομαντικές εκδηλώσεις, έχει επικρατήσει χώρος ανάπτυξης του ρομαντισμού να θεωρείται κυρίως η Αθηναϊκή Σχολή.
==Ιστορική εξέλιξη==
Ορόσημο για την εμφάνιση του ρομαντισμού της Α' Αθηναϊκής Σχολής είναι το [[1831]], έτος δημοσίευσης των ποιημάτων ''[[Ο Οδοιπόρος (ποίηση)|Ο Οδοιπόρος]]'' του [[Παναγιώτης Σούτσος|Παναγιώτη Σούτσου]] και ''[[Δήμος και Ελένη]]'' του [[Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής|Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή]]. Τα χρόνια ώς το [[1850]] ονομάζονται «τα χρόνια της εξόρμησης»<ref>Κ. Θ. Δημαράς, «Η ποίηση στον ΙΘ΄ αιώνα»,''Ελληνικός Ρομαντισμός'', Ερμής, Αθήνα 1994, σελ. 169</ref>. Είναι η περίοδος στην οποία οι ποιητές προσπαθούν να διαμορφώσουν την φυσιογνωμία τους· η [[Επανάσταση του 1821|Επανάσταση]] είναι το βασικό γεγονός που τροφοδοτεί την ποίηση, οι λογοτέχνες αναζητούν εκφραστικούς τρόπους και χρησιμοποιούν ακόμα και την δημοτική (ή μία μορφή που την προσεγγίζει) και την [[καθαρεύουσα]]. Τα χρόνια [[1850]]-[[1870]] είναι τα χρόνια της ακμής. Οι κυριότεροι εκπρόσωποι ([[Αλέξανδρος Κ. Σούτσος|
==Γενικά χαρακτηριστικά==
|