Άννα Μανιάνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Το αρχείο Anna-Magnani-Stamp.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Jameslwoodward με αιτία: Per commons:Commons:Deletion_requests/File:Anna-Magnani-Stamp.jpg
Γραμμή 39:
Το «Τριαντάφυλλο στο Στήθος» έκανε πρεμιέρα στο Astor Theater στη [[Νέα Υόρκη]] στις [[12 Δεκεμβρίου]]. Η Paramount επιθυμούσε φυσικά η σταρ να είναι παρούσα, ωστόσο εκείνη είχε αναχωρήσει για την Ιταλία αμέσως μόλις τα γυρίσματα έλαβαν τέλος. Ορθά κοφτά αρνήθηκε να παραστεί στην πρεμιέρα δηλώνοντας πως δεν σκόπευε να αφήσει για κανένα λόγο μόνο το γιό της τα [[Χριστούγεννα]]. Για την ερμηνεία της η Άννα τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών της Νέας Υόρκης, απέσπασε τη [[Χρυσή Σφαίρα]] γυναικείας δραματικής ερμηνείας και κατόπιν έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Χωρίς να ξαφνιάσει κανέναν νίκησε, ωστόσο δεν ήταν παρούσα στην τελετή απονομής του βραβείου. Όταν τελικά της μίλησαν στο τηλέφωνο λίγο μετά την τελετή, με βαρειά από τον ύπνο φωνή, άρχιζε να ξεφωνίζει σε εκείνον που την πήρε για την κακόγουστη φάρσα που επέλεξε να της κάνει. Κλείνοντας άρχισε τρισευτυχισμένη να πηδά από τη χαρά της. Αργότερα δήλωσε σε κάποιον δημοσιογράφο πως είχε νιώσει ''«σαν να είχε μόλις χτίσει το [[Κολοσσαίο]]»''. Το έγκριτο περιοδικό Life την παρομοίασε για άλλη μια φορά με τη Γκρέτα Γκάρμπο.
 
Μετά από μια χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας εργάστηκε στην πατρίδα της, το [[1957]] εμφανίστηκε τελικά στην απονομή των Βραβείων Όσκαρ, απονέμοντας το χρυσό αγαλματίδιο στον ηθοποιό [[ΓιούλΓιουλ Μπρίνερ]] για την ερμηνεία του στην ταινία ''«Ο βασιλιάς κι εγώ»''. Την ίδια χρονιά σε συνεργασία με την Paramount γύρισε την ταινία ''«Wild Is the Wind»'' ([[1957]]) με συμπρωταγωνιστή τον [[Άντονι Κουίν]]. Σκηνοθετημένη με μαεστρία από τον [[Τζορτζ Κιούκορ]], η ταινία αφορούσε την ιστορία ενός χήρου ιδιοκτήτη ράντσου, ο οποίος κάλεσε στη [[Νεβάδα]] την αδερφή της αποθανούσας συζύγου του προκειμένου να γίνει η νέα του νύφη. Η κοπέλα προσαρμόζεται στη νέα της ζωή και γοητεύεται από έναν μαύρο επιβήτορα τον οποίο κανένας δεν μπόρεσε να δαμάσει. Προς μεγάλη της απογοήτευση όμως, ο σύζυγός της εξακολουθεί να βλέπει σε εκείνη τη νεκρή αδερφή της, αποκαλώντας την μάλιστα με το όνομα της τελευταίας. Εκείνη οργισμένη ξεσπά και τελικά απελευθερώνει το ατίθασο άτι ώστε να ζήσει ελεύθερο στον άνεμο. Η συγκινητική αυτή ιστορία κέρδισε τις καρδιές των Αμερικανών θεατών. Κατά τις εκδηλώσεις του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου]] του [[1958]] απέσπασε την Ασημένια Άρκτο για την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς.
 
==== Όψιμη καριέρα ====