Αυτόφωρο έγκλημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{ελληνοκεντρικό}}
Με τον όρο '''αυτόφωρο έγκλημα''' ή '''επ΄ αυτοφώρω έγκλημα''' σύμφωνα με την [[Ελλάδα|ελληνική]] [[νομοθεσία]] και συγκεκριμένα με το άρθρο 242 του [[Κώδικας Ποινικής Δικονομίας|Κώδικα Ποινικής Δικονομίας]] χαρακτηρίζεται το "''εν τω πράττεσθαι [[έγκλημα]]''", δηλαδή αυτό που γίνεται αντιληπτό κατά τη στιγμή που συμβαίνει, ή το έγκλημα που συνέβη μόλις πρόσφατα, όπου ο δράστης τελεί υπό καταδίωξη είτε των διωκτικών Αρχών, είτε του παθόντος, είτε υπό παρατυχόντων που με δημόσιες κραυγές υποδεικνύουν τον ένοχο.<br />
Γραμμή 8 ⟶ 6 :
Ουδέποτε όμως θεωρείται αυτόφωρο έγκλημα εκείνο που τελέστηκε και παρήλθε ολόκληρη η επόμενη ημέρα χωρίς να έχει συλληφθεί ο δράστης, οπότε καμία των παραπάνω περιπτώσεων δεν μπορεί να συντρέξει για τον χαρακτηρισμό του εγκλήματος ως αυτόφωρο. Σημειώνεται ότι τα δια του τύπου τελούμενα εγκλήματα θεωρούνται πάντοτε αυτόφωρα, ενώ επί της [[λαθρεμπορία]]ς ακολουθούνται ιδιαίτερες διατάξεις.
Η πρακτική σημασία του χαρακτηρισμού ενός εγκλήματος ως αυτόφωρο συνίσταται στην εφαρμογή άμεσης διαδικασίας [[προανάκριση]]ς και προσαγωγής σε δικαστική αρχή χωρίς προηγούμενη [[παραγγελία εισαγγελέως]]. Στις περιπτώσεις αυτές ο [[
| |||