Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου''' ([[1907]]-[[1989]]) του Ευσταθίου, ήταν [[Έλληνας]] νομικός, υπουργός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Γεννήθηκε στη [[Καστανιά Κορινθίας]] τον Απρίλιο του [[1907]]. Σπούδασε νομικά στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] απ΄απ' όπου έλαβε το πτυχίο του το 1928. Άσκησε το δικηγορικό του επάγγελμα ασχολούμενος καιπαράλληλα με την πολιτική. Εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής Αργολιδοκορινθίας στις εκλογές των ετών 1946 με το [[Λαϊκό Κόμμα]] καθώς και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1950, 1952 με τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συαγερμό]], 1956, 1958, 1961, 1963, 1964 με την [[ΕΡΕ]]. Μετά τη μεταπολίτευση συντάχθηκε με τη [[Νέα Δημοκρατία]] και επανεξελέγη βουλευτής Κορινθίας το 1974, το 1977 και βουλευτής επικρατείας το 1981. Το 1975 υπήρξε πρόεδρος της Ε΄ΑναθεωρητικήςΕ' Αναθεωρητικής Βουλής.

Συνέγραψε μελέτες σε θέματα [[Αστικό Δίκαιο|Αστικού]] και [[Δικονομικό Δίκαιο|Δικονομικού Δικαίου]], καθώς και θέματα [[Συνταγματικό Δίκαιο|Συνταγματικού Δικαίου]], που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα νομικά περιοδικά. Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Διοικητικών Μελετών. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα ελληνικά και ξένα από τον Βασιλέα Παύλο, τον Κωνσταντίνο, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό καθώς και από Πατριαρχεία.

Ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου μιλούσε επίσης [[γαλλικά]] και ήταν μόνιμος κάτοικος [[Αθήνα|Αθήνας]]. Πέθανε το 1989.