Ρωμαϊκή μυθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 41:
 
==Θρησκευτικές γιορτές==
Το ρωμαϊκό θρησκευτικό ημερολόγιο [[Ρωμαϊκό ημερολόγιο|ημερολόγιο]] αντανακλούσε το γεγονός της φιλόξενης στάσης των Ρωμαίων στις λατρείες και τις θεότητες των κατακτημένων περιοχών. Οι ρωμαϊκές θρησκευτικές γιορτές της αρχαϊκής περιόδου είναι λίγες στον αριθμό. Ορισμένες από τις αρχαιότερες, όμως, επεβίωσαν ως το τέλος της [[παγανισμός|παγανιστικής]] αυτοκρατορίας, διατηρώντες τις μνήμες των τελετουργικών τυπικών της γονιμότητας και του εξιλασμού ενός πρωτόγονου αγροτικού λαού. Νέες γιορτές εισήχθησαν, βέβαια, οι οποίες υποδείκνυαν την ενσωμάτωση των νέων θεών. Εν τέλει ήταν τόσο πολλές οι γιορτές που υιοθετήθηκαν, ώστε επερσκέλισαν τις ημέρες του ημερολογίου. Ανάμεσα στις θρησκευτικές γιορτές των Ρωμαίων, σημαντικότερες ήταν τα [[Σατουρνάλια]], τα [[Λουπερκάλια]], τα [[Εκουΐρια]], και οι [[Αγώνες του Αιώνα]].
The Roman religious [[Roman calendar|calendar]] reflected Rome's hospitality to the cults and deities of conquered territories. Roman religious festivals known from ancient times were few in number. Some of the oldest, however, survived to the very end of the pagan empire, preserving the memory of the fertility and propitiatory rites of a primitive agricultural people. New festivals were introduced, however, to mark the naturalization of new gods. So many festivals were adopted eventually that the work days on the calendar were outnumbered. Among the more important of the Roman religious festivals were the [[Saturnalia]], the [[Lupercalia]], the [[Equiria]], and the [[Secular Games]].
 
Στην περίοδο της αυτοκρατορίας, τα'''[[Σατουρνάλια]]''' γιορτάζονταν επί επτά ημέρες, από τις [[17 Δεκεμβρίου]] έως τις [[23 Δεκεμβρίου]], στην περίοδο δηλαδή κατάτην οποία συνέβαινε το [[χειμερινό ηλιοστάσιο]]. Ο εργασίες σταματούσαν, δινόταν προσωρινή ελευθερία στους σκλάβους, δλωρα ανταλλάσσονταν και γενικά επικρατούσε χαρά. Τα '''[[Λουπερκάλια]]''' ήταν αρχαία γιορτή αφιερωμένη αρχικά στον Λούπερκους (Lupercus), βουκολικό θεό των Ιταλών. Ο γιορτασμός τελείτο στις [[15 Φεβρουαρίου]] στο σπήλαιο ''Lupercal'' στον Λόφο του Παλατίνου, όπου οι μυθικοί ιδρυτές της Ρώμης, οι δίδυμοι [[Ρωμύλος]] και [[Ρέμος]] ανατράφηκαν από μία λύκαινα. Ανάμεσα στους ρωμαϊκούς [[μύθος|μύθους]] που συνδέονται μαζί τους είναι εκείνος του Φαυστούλου (Faustulus), ενός βοσκού που υποτίθεται ότι ανακάλυψε τα δίδυμα στη φωλιά της λύκαινας και τα πήρε στο σπίτι του στρη σύζυγό του Άκκα Λαρεντία.
Under the empire, the '''[[Saturnalia]]''' was celebrated for seven days, from [[December 17]] to [[December 23]], during the period in which the winter solstice occurred. All business was suspended, slaves were given temporary freedom, gifts were exchanged, and merriment prevailed. The '''[[Lupercalia]]''' was an ancient festival originally honoring Lupercus, a pastoral god of the Italians. The festival was celebrated on [[February 15]] at the cave of the Lupercal on the [[Palatine Hill]], where the legendary founders of Rome, the twins [[Romulus and Remus|Romulus]] and [[Remus]], were supposed to have been nursed by a wolf. Among the Roman legends connected with them is that of Faustulus, a shepherd who was supposed to have discovered the twins in the wolf's den and to have taken them to his home, in which they were brought up by his wife, Acca Larentia. See [[founding of Rome]].
 
The '''[[Εκουΐρια]]''', μια γιορτή προς τιμήν του Άρη, γιορτάζονταν στις
The '''[[Equiria]]''', a festival in honor of Mars, was celebrated on
[[27 Φεβρουαρίου]] και στις [[14 Μαρτίου]], την εποχή δηλαδή που προετοιμάζονταν οι νέες εκστρατείες. Εν όψει του γιορτασμού Ιππικοί αγώνες τελούνταν στο ''Campus Martius''.
[[February 27]] and [[March 14]], traditionally the time of year when new military campaigns were prepared. Horse races in the Campus Martius notably marked the celebration.
 
Οι '''[[Αγώνες του Αιώνα]]''' (''Ludi Saeculares''), που περιλάμβαναν θεάματα και θυσίες γίνονταν σε ακανόνιστα διαστήματα, εκτός ημερολογιακής ακολουθίας. Παραδοσιακά η τέλεσή τους γινόταν μία φορά κάθε τέλος του αιώνα (''saeculum''), για να σημειώσουν την έναρξη μια νέας εποχής. Υποτίθεται ότι άρχιζαν όταν πέθαινε και ο τελευταίος από εκείνους που παρευρίσκονταν στους προηγούμενους αγώνες. Ωστόσο, η παράδοση αγνοείτο συχνά απ' ό,τι φαίνεται με γνωστό παράδειγμα την αναβίωσή τους ως θέαμα από τον Αύγουστο. Οι αγώνες τιμήθηκαν με μια σειρά ωδές από τον ποιητή [[Οράτιος|Οράτιο]].
The '''[[Secular Games]]''', which included both athletic spectacles and sacrifices, were held at irregular intervals, traditionally once only in about every century, to mark the beginning of a new ''saeculum,'' or "era". They were supposed to be held when the last person who had witnessed the previous Secular Games died, marking the beginning of a new era. The tradition, often neglected, was revived as a spectacle by [[Augustus]] and honored by the poet [[Horace]] with a series of odes.
 
==Πτώση της ρωμαϊκής θρησκείας==