Ανδρομέδα (αστερισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sappho (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
+σύνδ.
Γραμμή 25:
Η '''Ανδρομέδα''' ([[Λατινικά]]: '''Andromeda''', [[συντομογραφία]]: '''And''') είναι [[αστερισμός]] που σημειώθηκε πρώτη φορά στην [[αρχαιότητα]] από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]] στον κατάλογό του της «Μαθηματικής Συντάξεως» και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η [[Διεθνής Αστρονομική Ένωση]].
 
Βρίσκεται νότια του [[αστερισμός|αστερισμού]] της [[Κασσιόπη]]ς, και μεταξύ των αστερισμών [[Πήγασος|Πηγάσου]] και [[Περσέας|Περσέως]], νότια δε αυτού 3 λαμπροί αστέρες δημιουργούν τον αστερισμό του [[Τρίγωνον|Τριγώνου]].<br>
Η «Ανδρομέδα» αναγνωρίζεται σχετικά εύκολα από τους τρεις λαμπρούς αστέρες δεύτερου μεγέθους που συνδέουν το τετράπλευρο του Πηγάσου με το τόξο του Περσέως. Από το τετράπλευρο του Πηγάσου ο βορειότερος αστέρας ανήκει στην Ανδρομέδα και είναι ο «'''α'''» της Ανδρομέδας, που κακώς από πολλούς προσμετράται ως αστέρας του Πήγασου, προκειμένου να θεωρείταισυμπληρώνεται τετράπλευροςτο [[τετράπλευρο]]. Ο αστέρας αυτός, ο «α», είναι δευτέρου μεγέθους και ο μεν Πτολεμαίος τον αποκαλεί «''ο εν τη κεφαλή''» οι δε [[Άραβες]] τον ονόμαζαν «''Σιράχ''». Εξ αυτού στη συνέχεια ο «'''β'''», ο κατά Πτολεμαίο «''κείμενος εν τη ζώνη''» και κατά τους Άραβες ο «''Μιράχ''» του οποίου και ακολουθεί ο «'''γ'''» ο «εν τω αριστερώ πόδι» στον κατάλογο του Πτολεμαίου που σήμερα ονομάζεται «''Αλαμάκ''» εκ των Αράβων. Οι «'''β'''» και «'''γ'''» αν και αμυδρότεροι είναι εξ ίσου δευτέρου μεγέθους (2,4).<br>
Οι τρεις αυτοί αστέρες «α», «β» και «γ» ευρισκόμενοι σε ίση σχεδόν απόσταση μεταξύ τους αποτελούν τους σημαντικότερους του αστερισμού, παρόλο που σ΄ αυτόν περιλαμβάνονται «εν συνόλω» 86 αστέρες από δευτέρου μέχρι και έκτου μεγέθους δυνάμενοι να παρατηρηθούν δια γυμνού οφθαλμού (εκτός πόλεων και κατά ασέληνη νύκτα).<br>
Επίσης άνωθεν του «β» και κάθετα προς τηντη νοητή ευθεία των «α», «β» και «γ» κύριων αστέρων υπάρχουν έτεροι δύο αμυδρότεροι μεν αλλά λαμπροί, οι «'''μ'''» και «'''ν'''» της Ανδρομέδας, ειδικά ο «ν» απέχει από τον «β» όσο ο «β» από τον «α». Επίσης οι «β», «μ» και «ν» αποτελούν και το περίζωμα της Ανδρομέδας.
 
Τώρα άνωθεν και λίγο δεξιότερα του αστέροςαστέρα «ν» της Ανδρομέδας υπάρχει ο περίφημος «νεφελοειδήςΝεφελοειδής της Ανδρομέδας», έναο σπειροειδέςΜέγας νεφέλωμα[[Γαλαξίας της Ανδρομέδας]], που αποτελεί ένα ολόκληρο [[Γαλαξίαςγαλαξίες|Γαλαξίαγαλαξία]] σαν τοτον δικό μας. καιΕίναι μάλιστατο τονμακρινότερο ουράνιο «αντικείμενο» που γίνεται ορατό με πιογυμνό πλησιέστερομάτι.
 
Σημείωση:
#Στον ουράνιο χάρτη που παρατίθεται ο «α» της Ανδρομέδας φέρεται με το όνομα Sirrah. Επίσης ο «ν» συμπίπτει με τοτον νεφέλωμα (Γαλαξία) της Ανδρομέδας που όμως έπρεπε να φέρεται λίγο πιο πάνω και δεξιότερα.
#Στο κατάλογο του Πτολεμαίου περιλαμβάνονταν μόνο 23 αστέρες εκ των οποίων οι 4 χαρακτηρίζονται ως τρίτου μεγέθους, 15 ως τέταρτου και οι υπόλοιποι 5 ως πέμπτου.
#Παρά των Ελλήνων η Ανδρομέδα έφερε και άλλα ονόματα όπως Κηφηΐδα (Κηφηΐς) (ως θεωρούμενη κόρη του Κηφέως και της Κασσιόπης) ή Περσίδα (θεωρούμενη ως σύζυγος του Περσέως).