Αληκτώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Αφαίρεση: hu:Aléktó |
μ Προσθ. + κατ. + πηγές |
||
Γραμμή 1:
Η '''Αληκτώ''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Αρχαία Ελληνικά]]: Αληκτώ) είναι μία από τις [[Ερινύες]] στην [[ελληνική μυθολογία]]. Σύμφωνα με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], ήταν η κόρη της [[Γαία (μυθολογία)|Γαίας]] και του Αιθέρα, ή της Νύκτας και του Αχέροντα, που η μανία της φύτρωσε από το αίμα που χύθηκε από τον [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανό]] όταν ο [[Κρόνος (μυθολογία)|Κρόνος]] τον [[ευνουχισμός|ευνούχισε]]. Είναι αδελφή της [[Τισιφόνη|Τισιφόνης]] και της [[Μέγαιρα|Μέγαιρας]], θεότητες τιμωροί. Η Αληκτώ είναι η Ερινύα με την αποστολή της
Φέρεται να έκλαψε μόνο μία φορά όταν άκουσε τους θρήνους του Ορφέα στο θάνατο της αγαπημένης του Ευριδίκης.
Η Αληκτώ αναφέρεται στην ''[[Αινειάδα]]'' του [[Βιργίλιος|Βιργιλίου]], (7, 324), με το όνομα "Μέλαινα", όπως ομοίως και ο Απολλόδωρος. Μνεία αυτής γίνεται επίσης στη ''[[Θεία Κωμωδία]]'' του [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντη]] (''[[Η_Θεία_Κωμωδία#Ινφέρνο|Κόλαση]]'') ως μία από τις τρεις Ερινύες.
Η Αληκτώ αποτελεί την αρχέγονη ελληνική ιδεατή αντίληψη (θεότητα) του καταλογισμού (ή επιμερισμού) της ποινής επί των εγκλημάτων.
== Πηγές ==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.6ος, σελ.374.
== Αστρονομία ==
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[465 Αληκτώ]]''' (465 Alekto), που ανακαλύφθηκε το 1901, πήρε το όνομά του από την Ερινύα αυτή.
Γραμμή 9 ⟶ 17 :
[[Κατηγορία:Θεότητες της ελληνικής μυθολογίας|Αληκτω]]
[[Κατηγορία:Αινειάδα|Αληκτω]]
[[Κατηγορία:Ποινική Δικονομία]]
[[bg:Алекто]]
|