Μιλτιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
The Phantom (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
The Phantom (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο Μιλτιάδης ήταν αριστοκράτης από μία μεγάλη οικογένεια της Αθήνας, γιος του Κίμωνα του πρεσβύτερου ο οποίος μάλιστα ήταν και τρεις φορές [[ολυμπιονίκης]] στο άρμα. Το [[518 π.Χ.|518]] διαδέχθηκε τον αδελφό του Στησαγόρα, όταν ο τελευταίος έφυγε για την Αθήνα, στη διακυβέρνηση της Θρακικής Χερσονήσου όπου ο θείος τους Μιλτιάδης ο πρεσβύτερος είχε ιδρύσει ένα ημιανεξάρτητο κρατίδιο. Το [[515 π.Χ.|515]] διέλυσε μια εξέγερση χρησιμοποιώντας ένα σώμα 500 μισθοφόρων που είχε ως σωματοφυλακή, και δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε τον [[Δαρείος Α'|Δαρείο Α']], βασιλιά των [[Πέρσες|Περσών]], στην εκστρατεία του εναντίον των [[Σκύθες|Σκύθων]].
 
Κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας στην χερσόνησο της [[Κριμαία|Κριμαίας]] παντρεύτηκε την [[Ηγησιπύλη]], κόρη του [[Ολόρος|Ολόρου]], βασιλιά της [[Θράκη|Θράκης]], με την οποία έκανε τον δευτερότοκο γιο του, τον [[Κίμων|Κίμωνα]]. Πήρε μέρος στην [[Ιωνική Επανάσταση|Επανάσταση]] των [[Ίωνες|Ιώνων]] το [[499 π.Χ.]] και κατέλαβε τα νησιά [[Ίμβρος|Ίμβρο]] και [[Τένεδος|Τένεδο]] και τα παρέδωσε ύστερα στην Αθήνα για να εγκαινιάσει φιλικές σχέσεις μαζί της. Μετά την ήττα των Ιώνων στην επανάσταση το [[494 π.Χ.|494]], τον επόμενο χρόνο με την εμφάνιση του Περσικού στόλου στην Χερσόνησο κατέφυγε στην Αθήνα. Φόρτωσε όλη του την περιουσία και τη προσωπική του σωματοφυλακή σε 5 [[Πλοίο|πλοία]] και έφυγε από το κρατίδιο που διοικούσε. Σε ένα από τα πλοία ήταν πλοίαρχος ο πρωτότοκος γιος του Μιλτιάδη, ο Μετίοχος. Αυτό το πλοίο αιχμαλωτίστηκε από τους Πέρσες και όλα τα πλούτη που μετέφερε με τον Μετίοχο στάλθηκαν στο Δαρείο ως λάφυρα. Ο Πέρσης αυτοκράτορας φέρθηκε με ευγένεια στον Μετίοχο διότι εκτιμούσε πολύ τον πατέρα του.
 
Στην Αθήνα παρά τις κατηγορίες που του απευθύνονταν κυρίως από τους [[Αλκμεωνίδες]] για [[τυραννία]] στη Χερσόνησο, πέτυχε να διοριστεί ως ένας από τους δέκα στρατηγούς για το διάστημα 490 - 489. Οι Αθηναίοι τον θεωρούσαν τύραννο και εχθρό της δημοκρατίας διότι διατηρούσε προσωπική σωματοφυλακή όπως έκανε ο [[Πεισίστρατος]], ο τύραννος των Αθηνών, ενώ παράλληλα καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και είχε συνεργαστεί με τους [[Πέρσες]] στην εκστρατεία τους στην [[Σκυθία]]. Πολιτικός του αντίπαλος ήταν ο [[Θεμιστοκλής]] που επιθυμούσε να κάνει την Αθήνα ηγετική δύναμη στην Ελλάδα και να αναπτύξει ένα ναυτικό πρόγραμμα, δημιουργώντας ένα στόλο ανίκητο. Για αυτό και τον υποστήριζαν η ναυτική τάξη της Αθήνας, οι έμποροι και ορισμένοι λίγοι αριστοκράτες. Αντίθετα ο Μιλτιάδης πίστευε στην συνεργασία με τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] και στην ανάπτυξη ενός αγροτικού προγράμματος, που υποστηριζόταν από τους πλούσιους γαιοκτήμονες αριστοκράτες και τους μεσαίους αστούς. Προσωπικός σύμμαχος του Μιλτιάδη, λόγω αριστοκρατικής καταγωγής αλλά και επειδή είχε διακρίνει το ηγετικό του ταλέντο, ήταν ο [[Αριστείδης|Αριστείδης ο Δίκαιος]]. Αμέσως μετά την εκλογή του το [[490 π.Χ.|490]], ως στρατηγός των ελληνικών δυνάμεων νίκησε τους Πέρσες στη [[μάχη του Μαραθώνα]] αφού πέτυχε να πείσει τον [[Καλλίμαχος_(πολέμαρχος)|Καλλίμαχο]] να δοθεί εκεί η μάχη.