Φυσαρμόνικα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''φυσαρμόνικα''' είναι ένα πνευστό μουσικό όργανο, οι ήχοι του οποίου παράγονται από μια σειρά ελεύθερα παλλόμενων γλωσσιδίων που φέρονται εντός μικρών σωληνίσκων, (10 - 16), ομοίας διάταξης σε σειρά.

Οι ήχοι του οργάνου παράγονται είτε με δυνατή εκπνοή (φύσημα), είτε με εισπνοή (ρούφηγμα) μετακινούμενο δεξιά - αριστερά στα χείλη. Δια του τρόπου αυτού από τα παλλόμενα ορειχάλκινα γλωσσίδια παράγονται μουσικοί φθόγγοι διατονικής κλίμακας και ορισμένες συγχορδίες. Ορισμένα μοντέλα φυσαρμόνικας περισσότερο επαγγελματικά φέρουν ειδικό σύρτη - μπάρα, με τον οποίο καλύπτονται μερικοί σωληνίσκοι των γλωσσιδίων επιτυγχάνοντας έτσι μια ιδιαίτερη χρωματική κλίμακα φθόγγων, όπως το λεγόμενο "[[τρέμολο]]" ή ακόμα και ορχηστρικό.

Η φυσαρμόνικα φέρεται είτε με το ένα χέρι, είτε με τις παλάμες χεριών δημιουργώντας έτσι ένα ηχείο είτε τέλος επί σταθερής επιστήθιας βάσης που επιτρέπει στον φυσαρμονίστα ελευθερία χεριών για παράλληλη χρήση άλλου μουσικού οργάνου.

Πρόγονος του οργάνου αυτού φέρεται ο [[πολύαυλος]] των [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίων Ελλήνων]], καθώς και το [[σενγκ]] των [[Κινέζοι|Κινέζων]] ή το [[σο]] των [[Ιάπωνες|Ιαπώνων]]. Στη [[Δυτικός Κόσμος|Δύση]], το όργανο αυτό διαδόθηκε περί τον 19ο αιώνα σε χρήση μουσικής κυρίως [[μπλουζ]] και κάντρυ[[κάντρι]]. Στην [[Ελλάδα]], η χρήση του είναι σχετικά περιορισμένη κυρίως στο [[ελαφρό τραγούδι]] και του [[Νέο Κύμα (Ελλάδα)|νέου κύματος]] που αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1960 και 1970.

Με τον όρο φυσαρμόνικα χαρακτηρίζονται και κάποια απλά [[ακορντεόν]] που αντί για πλήκτρα φέρουν οπές που κλείνει ο οργανοπαίκτης με τα δάκτυλα.