Ωστόσο, πολύ σύντομα, η διακυβέρνηση των Τριάκοντα εξελίχτηκε σε [[τυραννία]]. Δημιούργησαν μια σωματοφυλακή 300 ανθρώπων, οι οποίοι κουβαλούσαν [[Μαστίγιο|μαστίγια]], και χειρίστηκαν τη φρουρά που άφησαν οι Σπαρτιάτες. Επίσης ίδρυσαν ένα νέο σώμα δέκα ατόμων για να κυβερνήσουν τον [[Πειραιάς|Πειραιά]], παραδοσιακό προπύργιο των δημοκρατικών.
Παραμερίζοντας τους θεσμούς, προχώρησαν σε μια σειρά από εκτελέσεις [[Μέτοικοι|μετοίκων]] (ανάμεσαμεταξύ στουςτων οποίουςοποίων συναντούμεήταν τονο [[Πολέμαρχος|Πολέμαρχο]]Πολεμίων, αδερφόαδερφός του [[Ρητορική|ρήτορα]] [[Λυσίας|Λυσία]], ο οποίος δεν κατόρθωσε να ξεφύγει) και πλουσίων πολιτών, ώστε να δημεύσουν την περιουσία τους. Οι εκτελέσεις αυτές τελικά έσπειραν τη διχόνοια ανάμεσα στους Τριάκοντα. Το ένα στρατόπεδο εκπροσωπούσε ο Κριτίας με τις [[Εξτρεμισμός|εξτρεμιστικές]] του ιδέες, ενώ το άλλο ο Θηραμένης με τη μετριοπαθή του στάση:
<blockquote>
Γραμμή 45:
</blockquote>
Συνεπώς, ο Κριτίας ενορχήστρωσε την εξόντωση του Θηραμένη: σε πρώτο στάδιο, πέρασε ένα νόμο βάσει του οποίου οι Τριάκοντα είχαν την εξουσία να εκτελούν όσους δεν άνηκαν στους Τρισχιλίουςτρισχιλίους. Κατόπιν, πέρασε έναν άλλο νόμο που απέκλειε από το σώμα των πολιτών εκείνους που συμμετείχαν στην καταστροφή των τειχών της πύλης της [[Ηετιώνεια|Ηετιωνείας]] ή που, γενικότερα, έδρασαν ενάντια στην προγενέστερη τυραννίδα των [[Τετρακόσιοι|Τετρακοσίων]]. ΟΤελικά ο Θηραμένης, ο οποίος είχε διαπράξει και τα δύο, καταδικάστηκε να πιει κώνειο.
Ο Αριστοτέλης, ο [[Ισοκράτης]] και ο [[Αισχίνης]] υπολογίζουν τον αριθμό των θυμάτων στα 1.500 άτομα (αν και δεδεν γνωρίζουμεέγινε γνωστό αν ο αριθμός αντιπροσωπεύει το σύνολο των θυμάτων, πολιτών και μετοίκων), τεράστιος αριθμός για έναν πληθυσμό 40.000 ανδρών με πολιτικά δικαιώματα (και κάπου ισάριθμων μετοίκων). Σύμφωνα με τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]] και τον [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]], ο [[Σωκράτης]], ο οποίος γνώριζε προσωπικά ορισμένους από τους Τριάκοντα (και μάλιστα τον ίδιο τον Κριτία) και που ίσως δεν ήταν κι εντελώς αντίθετος με την προοπτική μιας τέτοιας ''«ολιγαρχικής επανάστασης»'', αρνήθηκε πεισματικά να συμμετάσχει στις πράξεις τους.
