Μητροφάνης Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: en:Patriarch Metrophanes III of Constantinople |
μ Runciman |
||
Γραμμή 3:
Γεννήθηκε γύρω στο [[1520]] στο [[Πικρίδιο]] (Χάσκιοϊ) της Κωνσταντινούπολης. Ο πατέρας του ήταν [[Βούλγαροι|Βούλγαρος]] έμπορος κεραμικών. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μανουήλ ή Μιχαήλ. Εκάρη μοναχός στη [[Μονή Μεγίστης Λαύρας]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]] και υπηρέτησε ως εφημέριος του ναού της Αγίας Παρασκευής στο Χάσκιοϊ. Όταν ο προσωπικός του φίλος [[Διονύσιος Β΄|Διονύσιος Γαλατιανός]] εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Μητροφάνης αποσπάστηκε στον Πατριαρχικό ναό και το [[1546]] εξελέγη Μητροπολίτης [[Καισάρεια|Καισαρείας]] με την υποστήριξη του Πατριάρχη. Ο ίδιος Πατριάρχης του ανέθεσε αποστολές στη [[Βενετία]], τη [[Ρώμη]] και την [[Κέρκυρα]]. Ενώ ήταν Πατριαρχικός Έξαρχος στη Ρώμη, συνάντησε με δική του πρωτοβουλία τον [[Πάπας Ιούλιος Γ΄|Πάπα Ιούλιο Γ΄]], με αποτέλεσμα να προκληθεί σοβαρή κρίση στους κόλπους της Εκκλησίας και αντιδράσεις που έπληξαν τον ίδιο τον Πατριάρχη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καθαιρεθεί και να εκτοπιστεί στην Παροναξία. Το [[1551]] συγχωρήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Αγίας Τριάδας στη [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκη]], την οποία ανακαίνισε, οργάνωσε και εφοδίασε με αξιόλογη βιβλιοθήκη.
Τον Ιανουάριο του [[1565]] εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης με την υποστήριξη του προκρίτου Μιχαήλ Καντακουζηνού, ο οποίος όμως είχε και την ευθύνη της καθαίρεσής του, το [[1572]]. Κατά την Πατριαρχία του ασχολήθηκε με οικονομικά και διοικητικά ζητήματα του Πατριαρχείου, και περιόδευσε στη [[Μολδαβία]]. Ήταν διαλλακτικός με Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες και ακολούθησε φιλενωτική πολιτική, επιχειρώντας προσεκτικές προσεγγίσεις<ref>Steven Runciman, Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία, ISBN 978-960-446-130-1, σελ. 269</ref>. Κατά τη δεύτερη αυτή Πατριαρχία του, το [[1568]], ο Σουλτάνος [[Σελίμ Β΄]] διέταξε να δημευτούν όλα τα κτήματα και η κινητή περιουσία των Μονών του Αγίου Όρους, καθώς και των μοναχών τους.
Μετά την καθαίρεσή του, και ενώ συνέχισε να διαμένει στη Μονή Αγίας Τριάδος, του δόθηκε εις ζωαρκείαν η Μητρόπολη [[Χίος|Χίου]] και κατόπιν η Μητρόπολη [[Λάρισα|Λαρίσης]], την οποία πούλησε για χίλια φλουριά. Προσπάθησε χωρίς επιτυχία να επανέλθει στον Οικουμενικό Θρόνο και το [[1573]] εξορίστηκε στο [[Άγιο Όρος]] για το λόγο αυτό. Συνέχισε όμως τις προσπάθειές του, και πέτυχε να επανεκλεγεί Πατριάρχης στις [[29 Νοεμβρίου]] του [[1579]]. Παρέμεινε στο Θρόνο μέχρι το θάνατό του, στις [[9 Αυγούστου]] [[1580]]. Τάφηκε στη [[Μονή Παμμακαρίστου|μονή της Παναγίας Παμμακαρίστου]] στην Κωνσταντινούπολη.
| |||