Μέσο αποθήκευσης δεδομένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
Η αρχαιότερη γνωστή μορφή αποθηκευτικού μέσου χρονολογείται στο [[1725]] και αποτελεί εφεύρεση του [[Μπαζίλ Μπουσόν]] (''Basile Bouchon''), ο οποίος χρησιμοποίησε διάτρητο χαρτί με επαναλαμβανόμενο μοτίβο, με σκοπό να σώσει διάφορα [[πατρόν]] για ρούχα.
Ωστόσο η πρώτη αληθινή πατέντα για αποθήκευση δεδομένων χρονολογείται στις [[23 Σεπτεμβρίου]] [[1884]] και ανήκει στον [[Χέρμαν Χόλλεριθ]] ''(Herman Hollerith)''. Η εφεύρεση του Χόλλεριθ χρησιμοποιήθηκε για 9 δεκαετίες, έως και τα τέλη του 1970. Το όνομα της: [[διάτρητη κάρτα]] ή ''punched card'', γνωστή και
Η φωτογραφία παρουσιάζει ένα δείγμα μίας διάτρητης κάρτας. Είναι μία κάρτα 90 στηλών η οποία κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του '70. Επειδή η ποσότητα δεδομένων, η οποία μπορούσε να αποθηκευτεί στις διάτρητες κάρτες δεν ήταν αρκετή, η κύρια λειτουργία της κάρτας δεν ήταν η αποθήκευση μεγάλου αριθμού δεδομένων, αλλά η αποθήκευση ρυθμίσεων και εντολών για διάφορες μηχανές.
| |||