Λίμπερτυ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
===Έναρξη ναυπήγησης===
Η Επιτροπή Τόμσον καταφεύγει στο Καναδά και καταφέρνει να εξασφαλίσει την ναυπήγηση 25 μόνο πλοίων. Τελικά στις [[1 Νοεμβρίου]] [[1940]] επιστρέφει στη Νέα Υόρκη και σε νέα συνάντηση ο ναύαρχος Land και πάλι θα εισηγηθεί στη Ναυτιλιακή Επιτροπή: «''Δεν μπορούμε να επιδείξουμε ενδιαφέρον γι΄ αυτόν τον ναυπηγικό τύπο που προτείνουν οι Βρετανοί, που προορίζεται μόνο για έκτακτες ανάγκες''!».<br>
Το αδιέξοδο εκείνο ανέλαβε να εκμεταλλευθεί ένα πανέξυπνος επιχειρηματίας ο Χένρυ Κάιζερ, τελείως άγνωστος μέχρι τότε στο ναυπηγικό κλάδο που θαμπωμένος από τη μεγάλη βρετανική παραγγελία στις [[20 Δεκεμβρίου]] [[1940]], χωρίς να έχει δικά του ναυπηγεία υπογράφει δύο ναυπηγικά συμβόλαια για παράδοση 60 πλοίων συνολικά. Είχε όμως προηγουμένως "κλείσει" όχι ναυπηγεία αλλά μεγάλα παραλιακά οικόπεδα που θα έφτιαχνε! ναυπηγεία<br>
Έτσι το πρώτο πλοίο του τύπου αυτού καθελκύσθηκε στις [[15 Οκτωβρίου]] [[1941]] στη Καλιφόρνια με το όνομα "Ocean Vanguard" (=Ωκεάνια εμπροσθοφυλακή). Εβδομήντα όμως μέρες νωρίτερα στις [[23 Αυγούστου]] [[1941]] στο ναυπηγείο Νόρθ Σαντς στο Σάντερλαντ της Αγγλίας καθελκύσθηκε το πραγματικό πρωτότυπο του τύπου αυτού των πλοίων με το όνομα "Εμπάιρ Λίμπερτυ" (=
===Τροπή δεδομένων===
Στο μεταξύ ήδη τα δεδομένα αρχίζουν να μεταβάλλονται ραγδαία. Οι [[ΗΠΑ]] εισέρχονται στο πόλεμο, η Ναυτιλιακή Επιτροπή αναγκάζεται ν΄ αναθεωρήσει τις αρχικές απόψεις της, οι αυξανόμενες ανάγκες εκ του πολέμου θα υποχρεώσουν και αυτόν τον ναύαρχο Land να διατάξει: «''Αντιγράψτε τους Βρετανούς''!», για ν΄ ακολούθήσει και η ραδιοφωνική ανακοίνωση ότι ο Προέδρος Ρούσβελτ ζήτησε και εγκρίθηκε η (αμερικανική πλέον) παραγγελία των 200 πλοίων τύπου EC-2.<br>
| |||