Θεόπομπος ο Χίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Οι ρητορικές ικανότητες του Θεόπομπου ήταν μάλιστα τόσο εξαιρετικές, που το 352/351 π.Χ. τιμήθηκε με το επινίκιο έπαθλο της [[ρητορική]]ς που θέσπισε η [[Αρτεμισία Β΄ της Καρίας|Αρτεμησία]] προς μνήμη του ανδρός της, Μαυσώλου, βασιλιά της [[Καρία]]ς, ενώ ένας από τους συναγωνιστές του ήταν ο ίδιος ο Ισοκράτης. Ο Θεόπομπος αναδείχθηκε κυρίως σε ρητορικούς επιδεικτικούς λόγους και καυχιόταν ότι δεν υπήρχε σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη που να μην είχε χειροκροτήσει τη ρητορική του δεινότητα.
Τα συνεχή αυτά ταξίδια του συντέλεσαν κατά πολύ να γνωρίσει πολλές αρχαίες πόλεις και λαούς που αποτέλεσαν εξαίρετη προπαρασκευή για συγγραφή ιστορίας. Ταυτόχρονα σύναψε σχέσεις με τους περισσότερους πολιτικούς άνδρες της εποχής του. Ανέπτυξε φιλία με τον Βασιλέα των Μακεδόνων Αλέξανδρο με τη συνδρομή του οποίου και επέστρεψε στηστην πατρίδα του το 333 π.Χ. σε ηλικία 45 ετών, όπου για ένα χρονικό διάστημα έγινε αρχηγός του [[αριστοκρατικό κόμμα|αριστοκρατικού κόμματος]].
 
Ο θάνατος του Αλέξανδρου υπήρξε για τον Θεόπομπο μεγάλη συμφορά αφού εκδιώχθηκε για δεύτερη φορά από τητην πατρίδα του. Τότε αρχικά κατέφυγε στην Έφεσο και στη συνέχεια μετά από διάφορες πόλεις κατέληξε στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], παρά τον [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο τον Α΄]], από τον οποίο και βρήκε άσυλο αφού προηγουμένως είχε διατρέξει σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή του λόγω του ανήσυχου πνεύματος που τον διέκρινε.<br />
Δεν είναι τελικά γνωστό που ακριβώς τερμάτισε ο βίος του που κατά πάσα πιθανότητα πέθανε σε βαθύ γήρας.