Κορινθιακός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Αίγινα και Πειραιάς: δεν χρειάζονται τόσα κόμματα.
μ →‎Ανταλκίδειος Ειρήνη (387 π.Χ): έλειπε μια τελεία
Γραμμή 120:
{{κύριο|Ανταλκίδειος ειρήνη}}
 
Εν τω μεταξύ, ο [[Ανταλκίδας]] διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τον Τιρίβαζο, και κατέληξαν σε συμφωνία, όπου σύμφωνα με αυτή, οι Πέρσες έπρεπε να πάρουν το μέρος των Σπαρτιατών σε περίπτωση που οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοι τους αρνηθούν να υπογράψουν ειρήνη. Φαίνεται πώς οι Πέρσες δεν ήταν ευχαριστημένοι με τις ενέργειες της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης προς τον βασιλιά της Κύπρου, [[Ευαγόρας Α΄|Ευαγόρα]], και στον [[Άκορις|Άκορη]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], οι οποίοι βρισκόταν σε πόλεμο με την Περσία. Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, η Περσία αποφάσισε πώς δεν ήταν ωφέλιμο να βοηθά την Αθήνα και πήρε το μέρος της Σπάρτης.<ref>Fine, ''The Ancient Greeks'', 554–5</ref> Μετά την ήττα στην Άβυδο, ο Ανταλκίδας επιτέθηκε και κατέστρεψε μερικά σώματα στρατού των Αθηναίων, και ένωσε τον στόλο του με στόλο από τις [[Συρακούσες]]. Αυτό το ναυτικό σώμα, το οποίο έλαβε και την στήριξη των σατραπών της Περσίας, έφτασε στον Ελλήσποντο και έκλεισε όλους τους δρόμους προς την Αθήνα. Οι Αθηναίοι, οι οποίοι είχαν ηττηθεί με παρόμοιο τρόπο στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, αποφάσισαν να συνάψουν συμφωνία ειρήνης.<ref>Ξενοφών, ''Ελληνικά'' [[s:Ελληνικά (Ξενοφών)/Ε'/I|5.1.24–29]]</ref>
 
Το 387 π.Χ, ο Τιρίβαζος συγκάλεσε σύσκεψη για συμφωνία ειρήνης, με όλες τις μαχόμενες πλευρές για να συζητήσουν τους όρους. Ο βασικός όρος της συνθήκης αποφασίστηκε από τον βασιλιά της Περσίας, [[Αρταξέρξης Α' της Περσίας|Αρταξέρξη]]: