Κομμουνιστικό κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.6.5) (Ρομπότ: Προσθήκη: sh:Komunistička partija |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
{{Κομμουνισμός}}
Ένα πολιτικό κόμμα χαρακτηρίζεται ως '''κομμουνιστικό''' όταν
== Ιστορική αναδρομή ==
Οι αγώνες της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων καταπιεσμένωνν κοινωνικών στρωμάτων ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα για την βελτίωση και την αλλαγή των άσχημων συνθηκών διαβίωσης, οδήγησαν στη συγκρότηση εργατικών συνδικάτων και κομμάτων με τα οποία η εργατική τάξη μπόρεσε να διεξάγει αυτούς τους αγώνες, με οργανωμένο και συλλογικό τρόπο.
Εντός του εργατικού κινήματος και ήδη από τη γέννησή του σχεδόν, διαμορφώθηκαν τρία βασικά ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα: Το σοσιαλδημοκρατικό, το αναρχοσυνδικαλιστικό και το κομμουνιστικό. Γέννημα αυτού του τρίτου ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος είναι κα τα κομμουνιστικά κόμματα.
Πιο αναλυτικά, στα μέσα του 19ου αιώνα φτιάχτηκε η 1η εργατική Διεθνής από τον Καρλ Μαρξ και τον Φρήντριχ Ένγκελς που αγκάλιασε πλήθος εργατών στην τότε Ευρώπη. Εντός της Α' Διεθνούς αναπτύχθηκε σύντομα και το αναρχικό/αναρχοσυνδικαλιστικό ρεύμα. Πολύ σύντομα οι αναρχικοί υπό τον Μισέλ Μπακούνιν και οι κομμουνιστές με ηγέτες τον Μαρξ και τον Ένγκελς ήρθαν σε σύγκρουση λόγω διαφορών στην τρόπο που έβλεπαν το "κράτος" οι μέν και οι δε. Μια πρόσθετη κατηγορία του Μαρξ στον Μπακούνιν ήταν και η συνομωτική αντίληψη που είχαν για την πολιτική διαπάλη ο Μπακούνιν και των οπαδοί του.
Ετσι λοιπόν στα τέλη του 1860 η Α' Διεθνής διασπάστηκε κα ιλίγο μετά έπαψε να υπάρχει. Ήδη όμως ο σπόρος της εφ όλης της ύλης ανάπτυξης του εργατικού κινήματος είχε πέσει και είχε βλαστήσει. Λίγα χρόνια αργότερα (περίπου στα 1890) θα ιδρυθεί η 2η Διεθνής, η οποία θα αποκτήσει ακόμα πιο μαζικά χαρακτηριστικά ως πανευρωπαϊκή εργατική οργάνωση σε σχέση με την Α' Διεθνή.
Εντός της Β' Διεθνούς θα αναπτυχθεί ένα νέο πολιτικοϊδεολογικό ρεύμα από τα σπλάχνα του μαρξιστικού κινήματος: Η σοσιαλδημοκρατία. Τα μαζικά συνδικάτα και τα μαζικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της περιόδου εκείνης θα δώσουν σκληρές μάχες για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και θα αποσπάσουν πολλές νίκες/κατακτήσεις (8ωρο, μεγάλη αύξηση μισθών, καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας κλπ).
Η άρνηση όμως της Β' Διεθνούς και των μαζικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων να αντιταχθούν έμπρακτα στην κύρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και η ενεργητική υποστήριξη πολλών εξ' αυτών στις εθνικές ιμπεριαλιστικές τους κυβερνήσεις (σοσιαλιστικό κόμμα-Γαλλία, SPD-Γερμανία) θα σημάνει το τέλος της.
Η γέννεση του κομμουνιστικού κινήματος (και των κομμουνιστικών κομμάτων) θα σηματοδοτηθεί από την απόφαση του μειοψηφικού τμήματος της 2ης Διεθνούς, να καταγγείλλει τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ως ιμπεριαλιστικό διαχωριζόμενη με αυτόν τον τρόπο πλήρως από την πλειοψηφία. Το κομμάτι αυτό υπό τον Βλαδίμηρο Λένιν και τη ρόζα Λούξεμπουργκ θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση στη Διασκεψη του Τσίμερβαλντ το 1916.
Μετά τη νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης, Θα επιταχυνθεί η διαδικασία διάσπασης των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων κα ιη δημιουργία κομμουνιστικών κομμάτων και της 3ης Διεθνούς ή της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1921.
[[Κατηγορία:Κομμουνισμός]]
| |||