Εξωσκελετός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο εξωσκελετός αποτελείται σε µεγάλο ποσοστό από ένα αζωτούχο [[πολυσακχαρίτη]], τη [[χιτίνη]]. Αυτή με τις αλυσίδες της σχηματίζει στρώματα ορθογώνια μεταξύ τους και με αυτό το τρόπο δίνει τη στερεότητα. Η σκληρότητα προέρχεται απο πρωτεΐνες και επιτυγχάνεται μόνο μερικές ώρες μετά τη [[έκδυση]]. O εξωσκελετός των [[δεκάποδα|δεκαπόδων]] περιέχει επίσης ασβεστιτικές ενώσεις. Έτσι κατασκευάζονται σκληρά κομμάτια σαν πλάκες, που σχηματίσουν στερεό περίβλημα. Μακρές η στενές πλάκες μπορεί να συνθέτονται σε αγγεία, λ.χ. στα άρθρα των ποδιών. Λειτουργούν σαν μοχλό. Αυτά τα κομμάτια συνθέτονται με μαλακά τμήματα, που λειτουργούν σαν αρθρώσεις. Ένας μυς, που βέβαια βρίσκεται μέσα στο σκελετό, συνθέτει δύο άρθρα κοντά στη κοινή άρθρωσή τους. Εάν συστέλλεται, τα άρθρα κλίνουν προς τουςτο μύεςμυς. Για να γίνει η αντίθετη κίνηση, ο μυς χαλαρώνει και άλλος μυς στο απέναντι άκρο της ίδιας άρθρωσης συστέλλεται.