Ο Ρωμαίος ιστορικός [[Τίτος Λίβιος]] την τοποθετούσε 7 χιλιόμετρα δυτικότερα του ΄[[Πλαταμώνας Πιερίας|Ηρακλείου]] και ο Δήμιτσας στο έργο του ''Αρχαία Γεωγραφία της Μακεδονίας'' λέει ότι ήταν "οχυρά φύσει και θέσει", κλειδί στη δίοδο Μακεδονίας και Θεσσαλίας και ότι απείχε περίπου 1 μίλι από το Ηράκλειο. Ακριβέστερος φαίνεται ο Desdevises στο έργο του "Géographie ancienne de la Macédoine" γράφει: "Περνώντας τον Πηνειό, μπροστά στο Bourouvari πάνω στο δρόμο από το Ομόλιο προς το Δίο συναντούμε πάνω σε λόφο, στο Bourouvari, τα ερείπια της Φίλας κτισμένης από το Δημήτριο Β΄ που της έδωσε το όνομα της μητέρας του. Η πόλη ήταν κτισμένη 5 μίλια μακριά από το Ηράκλειο. Ο ανωτέρω ερευνητής βοηθάει στην τοποθεσία της αρχαίας πόλεως. Ο δρόμος από το Ομόλιο προς το Δίον πρέπει να είναι αυτός που περνούσε από τα χωριά Πετρογέφυρο κι από κει στο Διαβατό - το ύψωμα είναι μετά τα Μπουρουβάρια, θέση "φύσει οχυρά" και ελέγχει τη διάβαση. Πολύ πιθανόν εκεί είχε κτιστεί η Φίλα; Εξάλλου το ότι στο Διαβατό άνθιζε οικισμός μας το επιβεβαιώνει ο ίδιος ο τόπος, αλλά και η παράδοση που λέει ότι ο Πυργετός κτίστηκε από κατοίκους του Διαβατού που έφυγαν από κει λόγω επιδημικής αρρώστειας". Σχετικά με την ονομασία Bourouvari, εννοούνται τα Μπουλουβάρια του Πυργετού. Υπάρχουν πολλά λείψανα άλλων εποχών. Τα εξωκλήσια που αναφέρονται από περιηγητές των αρχών του 19ου αιώνα σαν ερειπωμένα - πρέπει να ήταν παλιά από τα χρόνια της τουρκοκρατίας - την επιτάφια πλάκα που σήμερα είναι εντοιχισμένη στον ναό του Αγίου Γεωργίου στον Πυργετό, τις επιγραφές - βυζαντινές και ρωμαϊκές - που ο Heurzey υποστηρίζει ότι τις βρήκε έξω από το εξωκλήσι του Πυργετού, τον Άγιο Νικόλαο, το κτίσμα, που μέρος του υπάρχει και σήμερα και που θυμίζει βαπτιστήριο των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Αν συνδυάσουμε μ' όλα αυτά και την πληροφορία ότι το Βυζαντινό Λυκοστόμιο κτίστηκε κάπου κοντά στην αρχαία Φίλα, ίσως μπορούμε να πούμε ότι στα σημερινά Μπουλουβάρια ήταν το Λυκοστόμιο. Ο τόπος μάλιστα δικαιολογεί θαυμάσια την ονομασία. Στο σημείο εκείνο βρέθηκαν τάφοι και νομίσματα αν και τώρα έχουν χαθεί όλα. Επιπρόσθετα ο Heurzey ερμηνεύει τον τύπο Bourouvari ως "διασκορπισμένοι άνθρωποι".
Πολύ πιθανόν να την έκτισε ο Δημήτριος Β' Αιτωλικός (241 - 231 π.Χ.) για να έχει στις επιχειρήσεις του κατά των Αιτωλών ένα ισχυρό οχυρό πολύ κοντά στον Πηνειό. Η κτίση της πόλεως κρίθηκε αναγκαία, γιατί ο Πηνειός αποτελούσε φυσική διάβαση προς τη Θεσσαλία κι όριζε από Νότο τη Μακεδονία, ήταν λοιπόν εξαιρετικά ευαίσθητη περιοχή. Κατά την συνήθεια που είχαν οι Μακεδόνες στην πόλη δόθηκε το όνομα της μητέρας του Δημητρίου Φίλας ή κατ' άλλους της γιαγιάς του, κόρης του Αντίπατρου και συζύγου του Δημητρίου Πολιορκητού. Ο Βυζαντινός γεωγράφος του 6ου μ.Χ. αιώνα Στέφανος Βυζάντιος στο έργο του "Περί πόλεων" γράφει τα εξής στο λήμμα Φίλα: Πόλις Μακεδονίας, κτίσμα Δημητρίου του Αντιγόνου παιδός, του Γονατά καλουμένου ός από της μητρός αυτού Φίλας επί του Πηνειού έκτισε πόλιν Φίλαν. Δεν αναφέρει αν η πόλη υπήρχε στις μέρες του. Υπάρχει όμως μια πληροφορία από τον Heuzey που δείχνει ότι η πόλη τιμήθηκε στις μέρες της. Ο Γάλλος αυτός περιηγητής (αρχές 19ου αιώνα) μιλάει για κάποια νομίσματα που βρέθηκαν στην περιοχή του Πυργετού. Είχαν παράσταση Νίκης και τη λέξη ΦΙΛΑ από τη μία μεριά κι από την άλλη το ρόπαλο, έμβλημα των Μακεδόνων βασιλιάδων. Είναι πράγματι δυσεξήγητο για ποια ιδιαίτερη εύνοια μια μικρή Μακεδονική πολιτεία έκοψε νόμισμα στο όνομά της. Το σίγουρο είναι ότι ευνοήθηκε.
