Φυσιοκράτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + §
Γραμμή 1:
Με την ελληνική ονομασία '''Φυσιοκράτες''', ή ορθότερα ''Φυσιοκρατικοί'' φέρονταν συγγραφείς και στοχαστές των αρχών του 18ου αιώνα οι οποίοι ασχολούμενοι με θέματα οικονομίας δημιούργησαν και την πρώτη επιστημονική οικονομική Σχολή, τη λεγόμενη [[Οικονομική σχολή της Φυσιοκρατίας]].
 
== Γενικά ==
Γενικά οι φυσιοκράτες με τις οικονομικές αρχές που ανέπτυξαν ήταν τελείως αντίθετοι με τους λεγόμενους [[εμποριοκράτες]], γνωστοί και ως [[μερκαντιλιστές]], που αν και οι τελευταίοι υποστήριζαν ότι η εθνική δύναμη εξαρτάται περισσότερο από το εμπόριο και την βιομηχανική παραγωγή εν τούτοις δεν διατύπωναν κανένα ολοκληρωμένο σώμα λογικής οικονομικής ανάλυσης με εσωτερική ενότητα και συνάφεια. Έτσι οι πρώτοι συγγραφείς που πέτυχαν κάτι τέτοιο ήταν οι Γάλλοι στοχαστές φυσιοκράτες που, βασιζόμενοι στην αγροτική παραγωγή, απεικόνισαν μηχανισμό μιας οικονομίας με όρους του συστήματος τις κοινωνικές τάξεις. Βασικός δημιουργός ιδρυτής της Σχολής της Φυσιοκρατίας ήταν ο [[Φρανσουά Κενέ]] (1694-1774), γιατρός στην Αυλή του Βασιλέως της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ΙΕ΄|ΛοδοβίκουΛουδοβίκου ΙΔ΄ΙΕ΄]].
* Η ελληνική ονομασία ''φυσιοκράτες'' δόθηκε στους οπαδούς της σχολής αυτής από έναν από τους πρώτους εκπροσώπους της, τον Πιέρ Ντι Πον ντε Νεμούρ, βασιζόμενος στη σχέση αγροτικής παραγωγής, (της Φύσης), με τη φιλοσοφική θεωρία της [[φυσιοκρατία]]ς.
 
== Οικονομική Σχολή της Φυσιοκρατίας ==
Κατά τον 17ο και αρχές του 18ου αιώνα, αν και ο φεουδαλισμός είχε πάψει να υφίσταται προ πολλού η Γαλλία διατηρούσε τουλάχιστον τη δομή της φεουδαλικής οικονομίας. Οι γαιοπρόσοδοι μαζί με τους φόρους που εισπράττονταν αποτελούσαν την κύρια πηγή απ΄ όπου εξασφαλίζονταν οι πόροι για τη συντήρηση των κεντρικών κρατικών υπηρεσιών που απάρτιζαν την Αυλή, του στρατού και τη χρηματοδότηση δημοσίων έργων και διαφόρων άλλων έργων πολιτισμού. Η δε γαιοπρόσοδος εισπράττονταν από τους χωρικούς ως ποσοστό της παραγωγής τους. Αυτοί έπρεπε μόνοι τους να εξασφαλίσουν, αφενός, τα απαραίτητα μέσα για τη διαβίωσή τους, καθώς και τα ποσά που χρειάζονταν για να επενδύσουν σε σπόρους, αντλώντας απ΄ ότι τους απέμενε στο μερίδιό τους.
[[Αρχείο:François Quesnay.jpg|thumb|200px|O οικονομολόγος Φρανσουά Κενέ]]
Σ΄ αυτό το οικονομικο-κοινωνικό σκηνικό οι φυσιοκράτες βάσισαν τις θεωρίες τους όπου κατά την άποψή τους "''η γη που αποδίδει πρόσοδο αποτελεί την μοναδική πηγή καθαρής παραγωγής''".
 
Ο Φ. Κενέ το 1758 εκδίδει το σπουδαίο του έργο "Οικονομικός Πίνακας" ("Tableau economique") που ήταν η πρώτη σχηματική απεικόνιση ολόκληρης της οικονομίας, γεγονός που τον κατέστησε, για πολλούς, πρώτο σύγχρονο οικονομολόγο, καθώς και ιδρυτή της πολιτικής οικονομίας. Ο Κενέ στο έργο του αυτό χρησιμοποιώντας όρους ενός αφηρημένου προτύπου απεικονίζει τις ροές των αγαθών κατά τη διαδικασία της παραγωγής και της κατανάλωσης αυτών, κατ΄ αναλογία προς την κυκλοφορία του αίματος, που όμως ελάχιστα διαφέρει από τους σύγχρονους πίνακες εισροών - εκροών της βιομηχανικής παραγωγής.
 
=== Ο μηχανισμός της φυσιοκρατική θεωρίας ===
Στον "Πίνακα του Κενέ" υφίστανται τρεις κοινωνικές τάξεις: οι γαιοκτήμονες, οι καλλιεργητές και οι βιοτέχνες των οποίων οι σχέσεις εμφανίζονται ως ακολούθως:
# Οι καλλιεργητές στην αρχή κάθε χρόνου διατηρούν ένα απόθεμα που τους περίσσεψε από τη σοδειά του προηγούμενου χρόνου. Από το απόθεμα αυτό εξασφαλίζουν την διατροφή τους αλλά και τον αναγκαίο σπόρο για την καλλιέργεια του έτους από την οποία, κατά το παράδειγμα του Κενέ, φθάνει τη διπλάσια από το απόθεμα που είχαν. Έτσι από τη νέα τους παραγωγή αναπληρώνουν το τμήμα του αποθέματος που ανάλωσαν, το δε πλεόνασμα που τους απομένει το καταβάλουν στους γαιοκτήμονες.
# Οι γαιοκτήμονες με τη σειρά τους καταναλώνουν άμεσα ένα μέρος του για τη διατροφή των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους, ενώ το υπόλοιπο το διαθέτουν σε βιοτέχνες για αγορά εργαλείων.
# Οι βιοτέχνες τέλος, που είναι οι ιδιοκτήτες των παραγωγικών τους μέσων εισπράττουν ακριβώς την αξία της παραγωγής τους που αποτελεί το ακαθάριστο εισόδημά τους με το οποίο και αναπληρώνουν πρώτες ύλες, φθορές μηχανημάτων καλύπτοντας ταυτόχρονα ανάγκες διατροφής τους. Συνεπώς τόσο αυτοί, όσο και οι προηγούμενοι δεν συνεισφέρουν καθόλου στο πλεόνασμα, αφού το μόνο πλεόνασμα που προκύπτει είναι αυτό που προέρχεται από τη γή.
 
== Πηγές ==
 
[[Κατηγορία: Οικονομικά]]