Περικλής Μωραϊτίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε στο [[Ναύπλιο]] το 1837. Πατέρας του ήταν ο [[Αριστείδης Μωραϊτίνης]]. Εκπαιδεύτηκε στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]] την περίοδο που έδρευε στον [[Πειραιά]] από την οποία εξήλθε το 1859 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του μηχανικού. Σκοτώθηκε στην [[Κύθνος|Κύθνο]] από κυβερνητικό στρατιωτικό απόσπασμα κατά τα λεγόμενα "[[Κυθνιακά]]".
 
Συγκεκριμένα είχε αναμιχθεί σε επαναστατική κίνηση κατά του [[Όθων]]α και λόγω της σπουδαίας θέσης του πατέρα του που ήταν πρόεδρος του Αρείου Πάγου παρέμεινε στην υπηρεσία πλην όμως τιθέμενος σε δυσμένεια τοποθετήθηκε στη [[Σύρος|Σύρο]]. Εκεί οργανώνοντας μαζί με τον [[Νικόλαος Λεωτζάκος|Ν. Λεωτσάκο]] στάση με τη βοήθεια ελαχίστων ανδρών κατέλαβαν το ελλιμενισμένο πλοίο ''Καρτερία'' καταστρέφοντας προηγουμένως το τηλεφωνικό καλώδιο της νήσου, όπου και στη συνέχεια απέπλευσαν για την Κύθνο προκειμένου ν΄ απελευθερώσουν κάποιους εκεί πολιτικούς εκτοπισμένους.<br />
Η στάση όμως αυτή έγινε σχεδόν αμέσως γνωστή στην [[Αθήνα]] και στάλθηκε το πολεμικό πλοίο "Αμαλία" με ειδικό απόσπασμα για τη σύλληψή τους. Λίγο πριν το μεσημέρι εκείνης της ημέρας η ΄΄Αμαλία΄΄ αντιλήφθηκε την ΄΄Καρτερία΄΄ στο βόρρειο ακρωτήριο του νησιού και την κανονιοβόλησε , αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η ΄΄Καρτερία΄΄ ταχύτατα ελλιμενίστηκε στον μικρό κόλπο της Αγίας Ειρήνης, ενώ ο [[Νικόλαος Λεωτζάκος|Ν. Λεωτσάκος]] και ο Μωραϊτίνης κατέλαβαν δύο θέσεις κοντά στην Αγ. Ειρήνη, αφού έστησαν σε επίκαιρο σημείο ένα από τα τηλεβόλα τους.<ref>Οδυσσεύς Δημητρακόπουλος, ''Η έξαρση του ντιδυναστικού αγώνα-Η επανάσταση στην υπόλοιπη Πελοπόννησο και στις Κυκλάδες'', Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΓ (1977), σελ. 194</ref> Έτσι στη Κύθνο στις [[1 Μαρτίου]] του [[1862]] κατά την ένοπλη αντίσταση που πρόβαλε ο Περικλής Μωραϊτίνης και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών που ακολούθησε έπεσε νεκρός μαζί με τον Λεωτσάκο και τον Σκαρβέλη. Ο θάνατός τους προκάλεσε ιδιαίτερη συγκίνηση. Χαρακτηριστικό το ακόλουθο κυθναίικο άσμα:
 
::::::::"''Του Λεωτσάκου το παιδί και του Μωραιτίνη
::::::::''απάνου σκοτωθήκανε εις την Αγιάν Ειρήνη".
 
==Πηγές==