Η Εμμονή της Μνήμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το έργο του Νταλί «Η εμμονή της μνήμης» είναι ελαιογραφία σε καμβά (1931). Η σκηνή που απεικονίζεται είναι η πραγματική έρημος κοντά στην Καταλονία της Ισπανίας, όπου έμενε ο Dalì. Τα ρολόγια που λιώνουν αντιπροσωπεύουν τιςτο προσπάθειεςχάσιμο τουτης Dalìσημασίας νατου δείξειχρόνου τοπου χάσιμοθέλει τηςνα σημασίαςδείξει τουο χρόνουΝταλί. Τα μυρμήγκια που περπατούν πάνω στο ρολόι αντιπροσωπεύουν τη φθορά του χρόνου. Ο τίτλος του έργου αφορά την ικανότητα της μνήμης να συγκρατείται στον χρόνο καθώς αυτός φθείρεται γύρω της.

Σε όλα τα έργα του, η μεγαλύτερη συνεισφορά του DalìΝταλί στις υπερρεαλιστικές ζωγραφιές ήταν η «παρανοϊκή-κριτική μέθοδός» του, που του επέτρεψε να ζωγραφίζει και να βλέπει δύο διαφορετικά πράγματα στην ίδια στιγμή, στην περίπτωση αυτή η ώρα και η φύση. Αυτή η παράξενη έννοια έκανε τις ζωγραφιές του ασυνήθιστες, φανταστικές και μερικές φορές κάπως ανησυχητικές. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά φαίνονται στην Επιμονή Της Μνήμης.