Νόμοι των αερίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ πιο και όχι ποιό...........
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Στη [[Φυσική]] ως '''Νόμοι των αερίων''' χαρακτηρίζονται όλοι εκείνοι οι φυσικοί [[νόμος επιστημονικός|νόμοι]] που έχουν διατυπωθεί και που αφορούν τηστη συμπεριφορά των [[αέριο|αερίων]] στη φύση.
 
Οι νόμοι αυτοί περιγράφουν τη συμπεριφορά των αερίων λαμβάνοντας υπ' όψη τρεις βασικές παραμέτρους: τηντη [[θερμοκρασία]], τον [[όγκος|όγκο]] και την [[πίεση]] ενός ιδανικού αερίου.
 
Πρόκειται για τους νόμους των [[Νόμος του Μπόιλ|Μπόιλ]], [[Νόμος Γκέι-Λουσάκ|Γκέι-Λουσάκ]] και του [[Νόμος του Σαρλ|Σαρλ]]. Και οι τρεις αυτοί νόμοι αποτελούν ειδικές περιπτώσεις της [[καταστατική εξίσωση των αερίων|καταστατικής εξίσωσης των αερίων]].
Γραμμή 7:
Ως ''[[ιδανικά αέρια]]'' ή ''τέλεια αέρια'' χαρακτηρίζονται τα αέρια που ακολουθούν επ' ακριβώς τους νόμους των αερίων. Τέτοια όμως αέρια είναι μόνο υποθετικά, αφού τα αέρια στη φύση αποκλίνουν λιγότερο ή περισσότερο από τα χαρακτηριστικά των ιδανικών αερίων, κι έτσι χαρακτηρίζονται [[Πραγματικό αέριο|πραγματικά αέρια]]. Η συμπεριφορά τους περιγράφεται από την [[καταστατική εξίσωση των πραγματικών αερίων]] ή [[εξίσωση της κατάστασης αερίου]], που αποτελεί επέκταση αυτής των ιδανικών με τη χρήση προσεγγιστικών μεθόδων.
 
Οι νόμοι των αερίων ερμηνεύονται από τητην [[κινητική θεωρία]]. Αν θερμανθεί ένα αέριο, τα μόριά του θα κινηθούν ταχύτερα. Έτσι αν αυτό βρίσκεται σ΄ ένα δοχείο, οι συγκρούσεις των μορίων στα τοιχώματα του δοχείου θα γίνουν πιο συχνές με επακόλουθο την αύξηση της πίεσης, του όγκου ή και των δύο μαζί. Αν μειωθεί ο όγκος του δοχείου (περιοριστεί έτσι ο χώρος) οι κρούσεις των μορίων με τα τοιχώματα θα γίνουν συχνότερες και επομένως θα μεγαλώσει η πίεση.