Τσορίθο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''τσορίθο''' ([[ισπανικά|ισπ.]]: chorizo) είναι ένας όρος που συμπεριλαμβάνει διάφορους τύπους χοιρινών [[λουκάνικο|λουκάνικων]] που κατάγονται από την [[ιβηρική χερσόνησος|Ιβηρική Χερσόνησο]].

Το τσορίθο μπορεί να είναι ένα φρέσκο λουκάνικο, όπου σ' αυτή τη περίπτωση πρέπει να μαγειρευτεί πριν φαγωθεί. Στην [[Ευρώπη]] είναι πιο συχνά ένα καπνιστό λουκάνικο, το οποίο έχει υποστεί κάποιου είδους ζύμωση, επομένως συνήθως κόβεται σε λεπτές φέτες και τρώγεται ωμό. Το Ισπανικό τσορίθο, όπως και το Πορτογαλικόπορτογαλικό chouriço, παίρνει την ξεχωριστή αυτή μυρωδιά καπνού και το βαθύ κόκκινο χρώμα από τις καπνιστές κόκκινες [[πιπεριά|πιπεριές]]. Λόγω του κόστους της Ισπανικήςισπανικής καπνιστής πάπρικας[[πάπρικα]]ς, το Μεξικάνικομεξικάνικο τσορίθο συνήθως φτιάχνεται με πιπεριές [[τσίλι]]. Στη [[Λατινική Αμερική]], χρησιμοποιείται επίσης [[ξύδι]] αντί για λευκό [[κρασί]] που χρησιμοποιείται στην Ισπανία. Στην Ισπανία και τη Πορτογαλία τα λουκάνικα είναι συνήθως τυλιγμένα σε έντερα ζώων, σύμφωνα με το παραδοσιακό τρόπο που υπάρχει από τη Ρωμαϊκήρωμαϊκή Εποχήεποχή. Στη Λατινική Αμερική, ωστόσο, τυλίγονται σε φτιαχτά περιτυλίγματα κι έχουν μια λεία εμπορική εμφάνιση λόγω αυτού καθώς τα συγκεκριμένα περιτυλίγματα συχνά είναι χρωματιστά.

Το τσορίθο μπορεί να φαγωθεί ωμό (κομμένο ή σε σάντουιτς), ψητό στα κάρβουνα, τηγανητό ή σιγοβρασμένο σε ξινό κρασί ή κάποιο άλλο δυνατό αλκοολούχο ποτό όπως το [[κονιάκ]].

To Iσπανικό Τσορίθο είναι φτιαγμένο από ψιλοκομμένο χοιρινό και χοιρινό λίπος, καρυκευμένο με καπνιστή πάπρικα και αλάτι. Χαρακτηρίζεται είτε πικάντικο είτε γλυκό, ανάλογα με το τύπο καπνιστής πάπρικας που έχει χρησιμοποιηθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες ντόπιες ποικιλίες Ισπανικώνισπανικών τσορίθο, καπνιστά ή και μη καπνιστά, τα οποία μπορεί να περιέχουν [[σκόρδο]], βότανα και άλλα συστατικά. Για παράδειγμα, το τσορίθο που φτιάχνεται στη πόλη Pamplona[[Παμπλόνα]] είναι ένα πολύ πιο παχύ λουκάνικο με κιμά πολύ πιο φίνα κομμένο. Το τσορίθο κυκλοφορεί στην αγορά σε είδη για όλα τα γευστικά γούστα. Από θέμα μεγέθους, κοντό ή και πιο μεγάλο και από θέμα γεύσης, σκληρό ή και απαλό. Πολλά είδη τσορίθο είναι προορισμένα απλά για να τρώγονται ωμά, άλλα πάλι θα ήταν προτιμότερο να μαγειρευτούν. Ένας γενικός κανόνας είναι ότι τα μακριά και λεπτά τσορίθο είναι γλυκύτερα και τα κοντά τσορίθο είναι πικάντικα, παρόλα αυτά δεν ισχύει πάντα.