Ποτίδαια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
{{Πηγές|20|06|2010}}<br>
===Η αποικία της Ποτίδαιας===
Η '''Ποτίδαια''' ήταν αρχαία πόλη του [[Θερμαϊκός κόλπος|Θερμαϊκού Κόλπου]] στη Μακεδονία και ειδικότερα στην ανατολική ακτή του, κοντά στη χερσόνησο της Παλλήνης (σημερινής Κασσάνδρας) της [[Χαλκιδική|Χαλκιδικής]], ακριβώς στη θέση της σημερινής [[Νέα Ποτίδαια Χαλκιδικής|Νέας Ποτίδαιας]].
Γραμμή 12:
Το [[430 π.Χ.]], μετά τη [[Μάχη της Ποτίδαιας]], η οποία στην πραγματικότητα ήταν διετής πολιορκία, η πόλη αναγκάσθηκε να παραδοθεί λόγω λιμού που είχε ενσκήψει όπου κατά τον Θουκυδίδη οι κάτοικοι έφθασαν στο σημείο να τρών πτώματα. Οι Αθηναίοι εγκατέστησαν στη συνέχεια 1.000 εποίκους [[Κληρούχοι|κληρούχους]], (αφού μετέφεραν τους Ποτιδαιείς κατοίκους στην [[Όλυνθος|Όλυνθο]]). Στο τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου η Ποτίδαια περιήλθε στον έλεγχο των [[Αρχαία Σπάρτη|Λακεδαιμονίων]], οπότε και συμμετείχε στο [[Κοινό των Χαλκιδέων]]. Το [[363 π.Χ.]] οι Αθηναίοι την ανακατέλαβαν αλλά το [[356 π.Χ.]] αναγκάσθηκαν να την εγκαταλείψουν στον [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φίλιππο]], ο οποίος την κατέστρεψε και παραχώρησε τα εδάφη της στην Όλυνθο.
===Μετονομασία σε Κασσάνδρεια===
Αργότερα, ο Μακεδόνας βασιλιάς '''[[Κάσσανδρος]]''' έχτισε στην ίδια τοποθεσία την '''[[Κασσάνδρεια]]''' το 316 π.Χ., μαζί με την [[Θεσσαλονίκη]] και την [[Ουρανούπολη Χαλκιδικής|Ουρανούπολη]]. Στην νέα πόλη ενσωματώθηκε όχι μόνο η παλιά Ποτίδαια, αλλά και οι επιζώντες της [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Ολύνθου]] και οι άλλες πόλεις της [[Κασσάνδρα Χαλκιδικής|Παλλήνης]]. Ο Μακεδών βασιλεύς προίκησε την νέα του πόλη με πλούσια καλλιεργήσιμη γη και κάθε λογής δικαιώματα.
===Ελληνιστική ιστορία===
Σε αντίθεση με τις άλλες πόλεις του Κασσάνδρου, η Κασσάνδρεια αναφέρεται πολύ νωρίς στο αρχαίο ελληνικό προσκήνιο. Ήδη από το 304/3 π.Χ. αναφέρεται Κασσανδρεύς νικητής σε αγώνες ιπποδρόμου στα [[Λύκαια]]. Επίσης κατά το 300 π.Χ. αναφέρεται στην λίστα των θεαροδόκων του Ασκληπείου της [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] ένας Κασσανδρεύς, ενώ Κασσανδρινοί μισθοφόροι εμφανίζονται σε αθηναϊκές επιγραφές του 300 π.Χ. Το 288 π.Χ. βρήκε εκεί καταφύγιο ο ηττημένος από τον [[Πύρρος της Ηπείρου|Πύρρο]], [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος Πολιορκητής]], όπου αφού μεταμφιέστηκε, αγκυροβόλησε από το λιμάνι της για την νότια Ελλάδα. Έτσι προσωρινά η Κασσάνδρεια έπεσε στα χέρια του νικητή. Αργότερα φαίνεται πως την χάρισε ο [[Λυσίμαχος]] στην σύζυγό του [[Αρσινόη Β' της Αιγύπτου|Αρσινόη]]. Πολύ πιθανόν κατά την χρονική εκείνη περίοδο, η κόρη του Ευρυδίκη, χάρισε την ελευθερία στην πόλη που προσωρινά μετωνομάστηκε σε '''Ευρυδίκεια'''. Το 281 π.Χ. μετά τον θάνατο του συζύγου της και του [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σελεύκου]], η Αρσινόη αφού μεταμφιέστηκε ρακένδυτη, έφυγε λαθραία από την [[Έφεσος|Έφεσο]] και βρήκε καταφύγιο στην μακεδονική πόλη μαζί με τους υιούς της, ελπίζοντας πως οι [[Μακεδόνες]] θα όριζαν βασιλέα τον μεγαλύτερο υιό της που ήταν 18. Σε διάστημα λίγου καιρού (280/79 π.Χ.) η αδύναμη πλέον Αρσινόη -πιεζόμενη εδώ και καιρό από τον ετεροθαλή της αδελφό [[Πτολεμαίος Κεραυνός|Πτολεμαίο Κεραυνό]] να την νυμφευθεί- τον υποδέχθηκε στην Κασσάνδρεια. Ο ραδιούργος Πτολεμαίος, αφού την νυμφέυθηκε και την έστεψε βασίλισσα της Μακεδονίας, δολοφόνησε εν ψυχρώ τα παιδιά της Φίλιππο και Λυσίμαχο, αθετώντας τους όρκους που είχε πάρει. Έκτοτε ήταν στην κυριαρχία του Πτολεμαίου (280-279 π.Χ.). Μετά την εισβολή των [[Γαλάτες|Γαλατών]] στην Μακεδονία (279 π.Χ.) τύραννος στην Κασσάνδρεια ήταν ο σκληρός Απολλόδωρος (279-277 π.Χ.). Αφού ανέβηκε με δόλιο τρόπο στην αρχή της πόλεως, συνέρρευσε πλήθος Κελτών μισθοφόρων, οι οποίοι επεδόθησαν σε βαρβαρισμούς επί των Κασσανδρέων. Στην συνέχεια όταν ο [[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονος]] έγινε βασιλεύς της Μακεδονίας, ξεκίνησε την πολιορκία της Κασσάνδρειας που κράτησε περίπου 10 μήνες (277 π.Χ.). Πολιόρκησε την πόλη ανεπιτυχώς, διότι η Σπάρτη συνέδραμε τον Απολλόδωρο. Τελικά ο Αντιγονίδης βασιλεύς άφησε δύναμη υπό τον Φωκέα πειρατή Αμεινία, μαζί με [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] πειρατές και 2.000 πεζούς. Ταυτόχρονα παραπλάνησε τον Απολλοδωρο με συνθήκη ειρήνης, γιατί από την δεκάμηνη πολιορκία οι Κασσανδρείς υπέφεραν από έλλειψη τροφίμων. Με αυτό το τέχνασμα ο τύραννος εφυσήχασε και με αιφνιδιαστική επίθεση του Αμεινίου, τα ελλιπώς φρουρούμενα τείχη της πόλεως έπεσαν, όπως έπεσε και χωρίς αντίσταση η πόλη. Ο ίδιος ο Απολλόδωρος βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Κατά την διάρκεια των [[Μακεδονικοί Πόλεμοι|Ρωμαιο-Μακεδονικών πολέμων]], τον Ιούνιο του 169 π.Χ., η πόλη μαζί με την Αίνεια, την Θεσσαλονίκη και την [[Αντιγόνεια Κρουσίδος|Αντιγόνη]], απέκρουσαν ηρωϊκά τις επιθέσεις του ρωμαϊκού στόλου του Γάιου Μάρκου Φίγλου, στον οποίο συνέδραμαν ο [[Ευμένης Β' της Περγάμου|Ευμένης]] και ο [[Προυσίας Β' της Βιθυνίας|Προυσίας]]. ▼
Σε αντίθεση με τις άλλες πόλεις του Κασσάνδρου, η Κασσάνδρεια αναφέρεται πολύ νωρίς στο αρχαίο ελληνικό προσκήνιο. Ήδη από το 304/3 π.Χ. αναφέρεται Κασσανδρεύς νικητής σε αγώνες ιπποδρόμου στα [[Λύκαια]]. Επίσης κατά τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. αναφέρεται στην λίστα των θεαροδόκων του Ασκληπείου της [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] ένας Κασσανδρεύς, ενώ Κασσανδρινοί μισθοφόροι εμφανίζονται σε αθηναϊκές επιγραφές του 300 π.Χ.
▲
Μετά την εισβολή των [[Γαλάτες|Γαλατών]] στην Μακεδονία (279 π.Χ.) τύραννος στην Κασσάνδρεια ήταν ο σκληρός Απολλόδωρος (279-277 π.Χ.). Αφού ανέβηκε με δόλιο τρόπο στην αρχή της πόλεως, συνέρρευσε πλήθος Κελτών μισθοφόρων, οι οποίοι επεδόθησαν σε βαρβαρισμούς επί των Κασσανδρέων. Στην συνέχεια όταν ο [[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονος]] έγινε βασιλεύς της Μακεδονίας, ξεκίνησε την πολιορκία της Κασσάνδρειας που κράτησε περίπου 10 μήνες (277 π.Χ.). Πολιόρκησε την πόλη ανεπιτυχώς, διότι η Σπάρτη συνέδραμε τον Απολλόδωρο. Τελικά ο Αντιγονίδης βασιλεύς άφησε δύναμη υπό τον Φωκέα πειρατή Αμεινία, μαζί με [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] πειρατές και 2.000 πεζούς. Ταυτόχρονα παραπλάνησε τον Απολλοδωρο με συνθήκη ειρήνης, γιατί από την δεκάμηνη πολιορκία οι Κασσανδρείς υπέφεραν από έλλειψη τροφίμων. Με αυτό το τέχνασμα ο τύραννος εφυσήχασε και με αιφνιδιαστική επίθεση του Αμεινίου, τα ελλιπώς φρουρούμενα τείχη της πόλεως έπεσαν, όπως έπεσε και χωρίς αντίσταση η πόλη. Ο ίδιος ο Απολλόδωρος βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
Στην δεκαετία του 270/60 π.Χ. Κασσανδρινοί δικαστές διευθετούσαν συνοριακές διαφορές μεταξύ άλλων ελληνικών πόλεων. Κατά την διάρκεια των [[Μακεδονικοί Πόλεμοι|Ρωμαιο-Μακεδονικών πολέμων]], τον Ιούνιο του 169 π.Χ., η πόλη μαζί με την Αίνεια, την Θεσσαλονίκη και την [[Αντιγόνεια Κρουσίδος|Αντιγόνη]], απέκρουσαν ηρωϊκά τις επιθέσεις του ρωμαϊκού στόλου του Γάιου Μάρκου Φίγλου, στον οποίο συνέδραμαν ο [[Ευμένης Β' της Περγάμου|Ευμένης]] και ο [[Προυσίας Β' της Βιθυνίας|Προυσίας]].
===Από την ρωμαϊκή κατάκτηση στο Βυζάντιο και στην Τουρκοκρατία===
Το 168 π.Χ. η πόλη ακολούθησε την τύχη της λοιπής Μακεδονίας και έπεσε στα χέρια των [[Ρωμαίοι|Ρωμαίων]]. Ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν στην Κασσάνδρεια και ακολούθησε εκ νέου ανάπτυξή της. Τον 1ο αιώνα π.Χ. κατασκευάστηκε και η σημερινή διώρυγα. Το 540 μ.Χ. οι [[Ούννοι]] εισέβαλαν στην βυζαντινή Μακεδονία και κατέστρεψαν την Κασσάνδρεια. Ο αυτοκράτωρ [[Ιουστινιανός Α']] την ανοικοδόμησε με ένα ισχυρό κάστρο, το ''διατείχισμα'' που σώζεται ακόμη και σήμερα. Το κάστρο της, ήταν ιδιαίτερης σημασίας για την ασφάλεια ολόκληρης της χερσονήσου, δέχτηκε επισκευές από τον [[Ιωάννης Η' Παλαιολόγος|Ιωάννη Παλαιολόγο]] το 1407 και αργότερα από τους [[Βενετοί|Βενετούς]]. Το 1430 ήρθε υπό [[Τουρκοκρατία|τουρκική κυριαρχία]].
===Το σήμερα===
Με την Ελληνική Επανάσταση του 1821, η παλιά οχύρωση επισκευάστηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε, ενώ την ίδια περίοδο έγινε εκ νέου ανακατασκευή της διώρυγας. Το ίδιο έτος, οι επαναστατημένοι κάτοικοι της [[Χαλκιδική]]ς, οχυρώθηκαν στο κάστρο. Πάλεψαν σκληρά μέχρι την "αναταραχή της Κασσάνδρας", το γνωστό "ολοκαύτωμα", το οποίο γιορτάζεται με επίσημους εορτασμούς κάθε χρόνο στην επέτειο της 14 Νοεμβρίου.
| |||