Τεκτονικές πλάκες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Updated
Πιο γενικά, διορθώσεις, βελτιώσεις
Γραμμή 2:
[[Image:Tectonicplates Serret.png|thumb|300px|Tectonicsplates (preserved surfaces)]]
 
Οι '''τεκτονικές πλάκες''' είναι τα κομμάτια από τα οποία απαρτίζεται ο [[στερεός φλοιός]] κάποιου [[ουράνιο σώμα|ουράνιου σώματος]], όταν αυτός δεν είναι ενιαίος. Τεκτονικές πλάκες έχουμε στη [[Γη]] και στον [[Άρης|Άρη]]<ref>{{cite web
Η [[λιθόσφαιρα]] (το εξωτερικό τμήμα του στερεού φλοιού της Γης) χωρίζεται σε μικρό αριθμό πλακών που "επιπλέουν" και κινούνται ανεξάρτητα πάνω στο [[μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]] της [[Γη|γης]]. Οι πλάκες αυτές ονομάζονται '''τεκτονικές πλάκες'''. Αυτές, σύμφωνα με τη θεωρία των λιθοσφαιρικών πλακών, βρίσκονται σε αέναη κίνηση στη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου, ένδειξη του ζωντανού χαρακτήρα του πλανήτη. To μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής δραστηριότητας της Γης συμβαίνει στα όρια αυτών των πλακών. Η εξωτερική λιθόσφαιρα συντίθεται από δώδεκα περίπου μεγάλες πλάκες και αρκετές μικρότερες. Μέσα στα όρια κάθε πλάκας, τα πετρώματα του γήινου φλοιού κινούνται ως ενιαίο άκαμπτο σώμα με μικρή κάμψη και λίγες ηφαιστειακές ή σεισμικές εκδηλώσεις. Tα όρια των πλακών καθορίζονται από στενές ζώνες, πάνω στις οποίες εκδηλώνεται τo 80% της ηφαιστειακής και σεισμικής δραστηριότητας.
|author=Nancy Neal-Jones, Cynthia O'Carroll
|title=New Map Provides More Evidence Mars Once Like Earth
|url=http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2005/mgs_plates.html
|publisher=NASA
|date=12 Οκτ 2005
|accessdate=25 Φεβ 2012
}}</ref>.
 
== Γήινες τεκτονικές πλάκες ==
Η [[λιθόσφαιρα]] (το εξωτερικό τμήμα του στερεού φλοιού της Γης) χωρίζεται σε μικρό αριθμό τεκτονικών πλακών που "επιπλέουν"βρίσκονται σε επαφή και κινούνται ανεξάρτητα«επιπλέοντας» πάνω στοστον [[μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]] της [[Γη|γης]]. Οι πλάκες αυτές ονομάζονται '''τεκτονικές πλάκες'''. Αυτές, σύμφωνα με τη θεωρία των λιθοσφαιρικών πλακών, βρίσκονται σε αέναη κίνηση στη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου, ένδειξη του ζωντανού χαρακτήρα του πλανήτη. To μεγαλύτερο μέρος της [[σεισμός|σεισμικής δραστηριότητας]] της Γης συμβαίνει κοντά στα όρια αυτών των πλακών. Η εξωτερική λιθόσφαιρα συντίθεται από δώδεκα περίπου μεγάλες πλάκες και αρκετές μικρότερες. ΜέσαΕντός στατης όριαοριοθέτησης της κάθε πλάκας, τα πετρώματα του γήινου φλοιού κινούνται ως ενιαίο άκαμπτο σώμα με μικρή κάμψη και λίγες ηφαιστειακές ή σεισμικές εκδηλώσεις. Tα όρια των πλακών καθορίζονται από στενές ζώνες, πάνω στις οποίες εκδηλώνεται τo 80% της ηφαιστειακής και σεισμικής δραστηριότητας.
 
Τα όρια των λιθοσφαιρικών πλακών διακρίνεται με βάση την κίνησή τους ανά περιοχές σε:<br />
Γραμμή 17 ⟶ 27 :
 
Αν και η πλευρική έκταση των τεκτονικών πλακών σήμερα είναι καλά καθορισμένη, αυτό που θεωρείται αβέβαιο είναι το πάχος τους. Ωστόσο, σύμφωνα με υπολογισμούς που έχουν γίνει, η πλάκα σπάνια υπερβαίνει τα 145 χλμ. βάθους. Κάθε πλάκα συντίθεται από μια συμπαγή μάζα πετρωμάτων. Η ζώνη των πετρωμάτων αυτών ονομάζεται λιθόσφαιρα, για να διακρίνεται από τη βαθύτερη [[ασθενόσφαιρα]], στην οποία τα πετρώματα βρίσκονται σε μεγαλύτερη θερμοκρασία και έτσι υφίστανται πλαστική παραμόρφωση, όταν υπόκεινται σε τεκτονικές πιέσεις. Οι κινήσεις του μανδύα προκύπτουν από την ανάγκη να μεταφερθεί στην επιφάνεια της [[Γη]]ς η θερμοκρασία που παράγεται εξαιτίας της ραδιενεργού εξασθένισης. Για αυτό, άλλωστε, τα πρότυπα μεταγωγής της ενέργειας ποικίλλουν ανάλογα με το χρόνο. Αυτό φαίνεται ορισμένες φορές από τις αλλαγές στα όρια των πλακών. Για παράδειγμα, η εξασθένιση που σχημάτισε τις δυτικές οροσειρές της [[Βόρεια Αμερική|Βόρειας Αμερικής]], σταμάτησε πριν από 10 εκατομμύρια χρόνια περίπου, αν και κάποια δραστηριότητα συνεχίζει να ενεργοποιεί [[ηφαίστειο|ηφαίστεια]] και [[σεισμός|σεισμούς]], στο όρος της Αγίας Ελένης, στην [[Ουάσινγκτον (πολιτεία)|Ουάσινγκτον]] και την [[Αλάσκα]].
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
 
{{γεωλογία-επέκταση}}