Οξιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 18:
==Χρήσεις==
Το [[ξύλο]] της οξιάς έχει πολλές χρήσεις: ως καύσιμη ύλη, παράγει εξαιρετικό κάρβουνο, ενώ η ξυλεία από οξιές με υψηλό κορμό, αφού πρώτα υποστεί στέγνωμα για να ελαττωθεί το μειονέκτημα της ελαστικότητας, είναι κατάλληλη για την επιπλοποιία, την τορνευτική κλπ. Επίσης τα σπέρματα [[κάρυο (βοτανική|κάρυα]] της οξιάς είναι πολύ πλούσια σε [[άμυλο]] και ελαιούχες ουσίες, κι αποτελούν τροφή για τους χοίρους. Από τα σπέρματα εξάγεται ένα [[έλαιο]] που έχει την ιδιότητα να μη ταγγίζει και χρησιμοποιείται ως φωτιστικό ή ως εδώδιμο. Σπουδαία είναι και η χρήση του κρεοζώτου στη φαρμακευτική ως αποχρεμπτικού βακτηριοστατικού, το οποίο παράγεται κατά την ξηρή απόσταξη του ξύλου της οξιάς.
Σε κάποιες περιοχές όπου η οξιά δεν υπήρχε σε αφθονία, επικράτησε να λέγεται φηγός η [[βελανιδιά]] ή ένα είδος βελανιδιάς. Η πιο διάσημη φηγός ήταν αυτή του μαντείου της [[Αρχαία Δωδώνη|Δωδώνης]] από την οποία οι ιερείς του έπαιρναν τους χρησμούς ερμηνεύοντας το θρόισμα των φύλλων της σε συνδυασμό με άλλους ήχους του περιβάλλοντός τους.[[Αρχείο:Fagus orientalis-dkrb(2).jpg|right|320px|thumb| Το φύλλωμα κι ο κορμός της ανατολικής οξιάς(''Fagus orientalis'')]]
| |||