Αυστροπρωσικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κύρια αίτια αυτού του πολέμου ήταν αφενός το λεγόμενο [[γερμανικό ζήτημα]] λύση του οποίου φερόταν η ενοποίηση των γερμανικών λαών που προσδιοριζόταν με τον μεγαλοϊδεατισμό, "''Μεγάλη Γερμανία''", ¨η "''Μάλα Γερμανία''", και αφετέρου η μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ των ηγεμονικών οίκων της Αυστρίας και Πρωσίας στη διοίκηση του [[Σλέσβιχ-Χολστάιν]], η κρίση του οποίου αποτέλεσε και την αφορμή. Ενορχηστρωτής της πολεμικής αυτής σύγκρουσης φέρεται ο "σιδηρούς καγκελάριος" της Πρωσίας, που ξεκίνησε την επίθεση, [[Όθων φον Βίσμαρκ]] που "καιροσκοπικά" εκμεταλλεύτηκε τις διάφορες ευνοϊκές γι΄ αυτόν συγκυρίες της τότε διεθνούς κατάστασης.

Μετά τους [[ναπολεόντειοι πόλεμοι|ναπολεόντειους πολέμους]] (1805-1815), που είχαν επιφέρει μεγάλες καταστροφές κυρίως στη Πρωσία, αλλά και τις συνθήκες που συνομολογήθηκαν στη [[Βιέννη]] (1814 – 1815), καθώς και η αναπροσάρτηση της Κρακοβίας[[Κρακοβία]]ς το [[1846]] στην Αυστρία επανέφεραν τα σύνορα της τελευταίας σ΄ εκείνα του [[1772]], εξαιρουμένης κάποιας περιοχής της Βαυαρίας[[Βαυαρία]]ς. Τότε η Αυστρία απέκτησε το Βασίλειο της Λομβαρδίας[[Λομβαρδία]]ς, τη [[Δαλματία]] ενώ το [[Φιούμε]] δόθηκε στην [[Ουγγαρία]]. Παράλληλα ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας έγινε πρόεδρος της λεγόμενης «Παγγερμανικής Συνομοσπονδίας». Σημειώνεται ότι το [[1804]] οι Αρχιδούκες της Αυστρίας έλαβαν τον τίτλο των Αυτοκρατόρων της Αυστρίας και το [[1806]] παραιτήθηκαν του τίτλου του "Αυτοκράτορα της Γερμανίας". Το κενό αυτό του τίτλου επιζήτησε στη συνέχεια το εκπληκτικά αναπτυσσόμενο Βασίλειο της Πρωσίας (που το πέτυχε αργότερα στον [[Γαλλοπρωσικός πόλεμος|γαλλοπρωσικό πόλεμο]]).

Η υπερ-απολυταρχική όμως κυβέρνηση του [[Μέττερνιχ]] είχε γίνει αφορμή άσπονδου μίσους και εχθρότητας των αστικών τάξεων που εκδηλώθηκε σε μεγάλομεγάλου εύροςεύρους επανάσταση το [[1848]]. Ο Αυτοκράτορας [[Φερδινάνδος Α' της Αυστρίας]] αν και είχε υποσχεθεί συνταγματικό πολίτευμα τελικά αντ΄ αυτού παραιτήθηκε υπέρ του ανεψιού του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α' της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ Α']] ο οποίος κατάφερε να καταπνίξει την επανάσταση (ουγγρική) με τη βοήθεια της Ρωσίας[[Ρωσία]]ς. Αλλά και αυτός αν και υποσχέθηκε σύνταγμα δεν το έπραξε.<br />
Την ίδια περίοδο ([[1848]]-[[1849]]) οι Ιταλοί ξεκίνησαν πολέμους εθνικής ενότητας – ανεξαρτησίας. Τότε οι Αυστριακοί κατέλαβαν την [[Φεράρα]] (1847) καταπνίγοντας και κάθε προσπάθεια εξέγερσης των Ιταλών. Στο δε πόλεμο που ακολούθησε μεταξύ Αυστρίας και Σαρδηνίας[[Σαρδηνία]]ς, που ήταν σύμμαχος της Γαλλίας[[Γαλλία]]ς, το [[1859]], οι Αψβούργοι απώλεσαν την Λομβαρδία την οποία ο Αυτοκράτορας της Γαλλίας [[Ναπολέων Γ΄]] παραχώρησε στον Βασιλέα της Ιταλίας [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β'|Βίκτωρα Εμμανουήλ Β΄]].

Η Πρωσία τότε επωφελούμενη της ήττας αυτής των Αψβούργων απέκλεισε αυτούς από την Παγγερμανική Συνομοσπονδία, προσπαθώντας όμως και να τους παρασύρει στον πόλεμο κατά της Δανμαρκίας[[Δανιμαρκία]]ς.