Ένστικτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Επιμέλεια |
||
Γραμμή 1:
Με τον όρο [[ένστικτο]] εννοείται η εγγενής τάση ή ορμή προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων συμπεριφορών, κάτω από ορισμένες συνθήκες. Τούτη η τάση είναι ανεξάρτητη από τη διαδικασία της μάθησης και παραμένει αναλλοίωτο χαρακτηριστικό ενός [[βιολογία|βιολογικού]] [[είδος (βιολογία)|είδους]].
Βάσει του συγκεκριμένου ορισμού διαμορφώνεται η θεωρία των ενστίκτων, που τονίζει το βιολογικά καθορισμένο θεμέλιο της συμπεριφοράς ενός οργανισμού απέναντι σε συγκεκριμένα στοιχεία του [[περιβάλλον|περιβάλλοντός]] του. Η θεωρία των ενστίκτων στην [[ψυχανάλυση]] ασχολείται με την κατάργηση ή τροποποίηση ερεθισμάτων που διεγείρουν συγκεκριμένες παρορμήσεις, ενώ στην [[ηθολογία]] αναφέρεται σε άκαμπτα στερεότυπα [[Συμπεριφορισμός|σχήματα συμπεριφοράς]] και τις συνεπακόλουθες ενέργειες, χαρακτηριστικές πολλών βιολογικών ειδών.
==Ορισμοί του ενστίκτου==
Όσον αφορά τα '''ένστικτα''', αρχικά επικρατούσε η άποψη της κυριαρχίας των ενστίκτων στη συμπεριφορά του ανθρώπου. Πιο συγκεκριμένα, ο Άγγλος φιλόσοφος Thomas Hobbes χαρακτήρισε τον άνθρωπο σαν "homini lupus", πιστεύοντας δηλαδή ότι είναι
Η θεωρία του [[Δαρβίνος|Δαρβίνου]], με βάση την οποία εξήγαγε αργότερα ο Φρόιντ τη θεωρία των ενστίκτων, βασίζεται στην αρχή της φυσικής υπεροχής. Δηλαδή οι αλλαγές του περιβάλλοντος προκαλούν στο ζώο την ανάγκη καινούριων τρόπων προσαρμογής σε αυτό, ώστε να επιβιώσει. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ικανότεροι κυριαρχούν. Τελικά
Έτσι λοιπόν και ο Φρόιντ, επηρεασμένος από το έργο του Δαρβίνου, υιοθέτησε μεταξύ άλλων και την ιδέα της συνέχειας μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων. Ο άνθρωπος, όπως και τα ζώα, δρα με βάση τα ένστικτα. Στο άνθρωπο τα ένστικτα περιέχονται στο "εκείνο" ("id"),το μέρος της προσωπικότητας το οποίο αφορά στις ασυνείδητες λειτουργίες του ανθρώπου.<br />
| |||