Κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Εξ αιτίας των αυθαίρετων επεμβάσεών τους στη φύση, καθώς και λόγω των στρατιωτικών τους επιτυχιών σε βάρος μικρότερων κρατών, οι ηγεμόνες της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]] δεν έχουν και τόσο καλό όνομα στην [[Παλαιά Διαθήκη]]. Η εικόνα των Δυτικών για τη Βαβυλώνα διαμορφώθηκε ως ένα βαθμό από τις ιστορίες της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] για τον [[Ναβουχοδονόσορ Β'|Ναβουχοδονόσορα]], που το [[587 π.Χ]]. λεηλάτησε την [[Ιερουσαλήμ]], ισοπέδωσε τον [[ναός του Σολομώντα|ναό του Σολομώντα]] και μετέφερε αιχμαλώτους στη [[Βαβυλώνα]] τους πιο επιφανείς πολίτες της. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ''Δανιήλ'', ο [[Ναβουχοδονόσορ Β'|Ναβουχοδονόσορ]] καυχήθηκε για το μεγαλείο της πόλης του: «''αυτή εστί Βαβυλών η μεγάλη, ην εγώ ωκοδόμησα εις οίκον βασιλείας εν τω κράτει της ισχύος μου εις τιμήν της δόξης μου''». Κατά τον [[Δανιήλ]], ο Θεός τιμώρησε τον ηγεμόνα για την αλαζονεία του, καταδικάζοντάς τον να χάσει τα λογικά του και να ζήσει 7 χρόνια σαν άγριο θηρίο.

 

 

Ένα από τα επιτεύγματα του [[Ναβουχοδονόσορ Β'|Ναβουχοδονόσορα]] ήταν η [[Πύλη της Ιστάρ]], διακοσμημένη με ανάγλυφα γαλάζια εφυαλωμένα τούβλα. Αφιερωμένη στη θεά του έρωτα και του πολέμου, η Πύλη βρισκόταν σε μια πομπική οδό, όπου κάποτε οι βαβυλωνιακές στρατιές γιόρταζαν τους θριάμβους του θεού τους, του [[Μαρδούκ]], δημιουργού του ουρανού και της γης. Ο Αλέξανδρος πρέπει να πέρασε από την Πύλη της Ιστάρ, όταν μπήκε στη Βαβυλώνα, τον τελευταίο σταθμό των κατακτήσεών του. Ίσως εκεί ο τριανταδυάχρονος κατακτητής να ατένιζε τους Κήπους, διακρίνοντας στη φθαρτή ομορφιά τους την υπόσχεση ενός λιγότερου εφήμερου παραδείσου.