Ο '''Θεόδωρος ο άθεος''' ήταν Κυρηναϊκός ή Ηδονιστικός Φιλόσοφος. Γεννήθηκε περίπου το 340 π.Χ. και πέθανε στο μισό του 3ου αιώνα π.χ. Οι δάσκαλοι του ήταν ο [[Αρίστιππος ο ΚυρηναίοςΚηρυναίος ο μητροδίδακτος|Αρίστιππος ο νεώτερος]],<ref> Διογένης Λαέρτιος ii, 86</ref>, ο [[Αννίκερις ο Κυρηναίος|Αννίκερις]], ο μεγαρικός Διονύσιος και ο Αντισθένης ο Ρόδιος<ref> Διογένης Λαέρτιος ii, 98</ref>. Ο Θεόδωρος εξορίστηκε από την Αθήνα<ref> [Διογένης Λαέρτιος (2,101-102]</ref> και κατέφυγε στην αυλή του Πτολεμαίου και μετά στην Κυρήνη απ´όπου επίσης εξορίστηκε για να επιστρέψει εκ νέου στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτής αίρεσης (Θεοδώρειος αίρεσις) της οποίας οι οπαδοί οναμάστηκαν Θεοδώρειοι. Κατηγορήθηκε για ασέβεια και αθεΐα και παραπέμφθηκε στον Άρειο Πάγο, αλλά αθωώθηκε με την παρέμβαση του άρχοντα Δημητρίου του Φαληρέως.
