Κριός Έβρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 2598337 από τον 94.212.11.2 (Συζήτηση χρήστη:94.212.11.2)
μ Επιμέλεια
Γραμμή 16:
Τον Οκτώβριο του 1922 αναγκάστηκαν οι κάτοικοι να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη τους και να διαμοιραστούν στα τέσσερα χωριά, Μεσοκώμη Σερρών, Μεσοχώρι Κομοτηνής, Βάλτο και Κριό Έβρου.
 
Ο οικοισμόςοικισμός Κριός προϋπήρχε με την τουρκική ονομασία Kujunli που σημαίνει στην τουρκική γλώσσα βοσκότοπος αιγοπροβάτων ή κάποια σχετική έννοια με πρόβατο, εξ ου και Κριός. Στην απογραφή του 1922 εκ μέρους της τουρκικής διοίκησης, το χωριό είχε 64 κατοίκους όλοι τους Οθωμανοί και δεν αναφέρεται κανένας χριστιανός.
 
Όταν οι κάτοικοι ήρθαν από το Ορτακτσί και εγκαταστάθηκαν εκεί το 1923, προσπάθησαν να δώσουν νέα πνοή και προοπτική στον τόπο. Η επιλογή εγκατάστασης έγινε με κριτήριο τα πλούσια εδάφη της περιοχής και οι πολλές πηγές νερού που υπήρχαν δέκα στον αριθμό. Ακόμη σήμερα (2010) οι κάτοικοι της ευρήτερηςευρύτερης περιοχής έρχονται και προμηθεύονται νερό προς πόση, από τον Κριό.
Με τις απογραφές που έγιναν κατά διαφορετκέςδιαφορετικές περιόδους, η δημογραφική εξέλιξη των κατοίκων του χωριού διαμορφώνονταν ως εξής: Εν έτηέτει 1928 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 161, το 1940 σε 221,το 1951 σε 193, το 1961 σε 261,το 1971 σε 199, το 1981 σε 117, το 1991 σε 116 και το 2001 σε 53 κατοίκους.
 
Ο αριθμός των κατοίκων επηρεαζόταν κυρίως από την εξωτερική μετανάστευση προς τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης.
 
Να πως περιγράφει στο βιβλίο της η Δώρα Στράτου "Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί" τους κατοίκους του Κριού. "Κρυός Ορεστειάδος. Είναι ένα χωριουδάκι, που είναι γιομάτο χορευταράδες, άνδρες και γυναίκες. Είχαμε αγοράσει κάτι ενδυμασίες απλές, καθημερινές, και αυτός που μας έφερε μας είπε ότι έχουν ωραίους εντυπωσιακούς χορούς, σε εκείνο το χωριό, και χορεύουνε νέοι και γέροι. Αμέσως στείλαμε απεσταλμένο να βρει και να μας φέρει δυο-τρεις ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες για να δούμε τους χορούς τους. Είχαμε θρακιώτικα όργανα και ειδικούς οργανοπαίκτες.
Μετά μερικές ημέρες, εκείνος που πηγεπήγε για να συμφωνήσει, γύρισε λίγο διστακτικός:"βρήκα ένα-δυό άντρες και γυναίκες, μούπανμού´παν εκεί πως είναι οι καλύτεροι, αλλά δεν εγγυώμαι τίποτα. Μου φάνηκε πολύ χονδρός και βαρύς ο ένας". Δεν πειράζει, λέμε, θα δουμεδούμε τίτι γίνεται.
Είδαμε. Αλλά τέτοιος χορευτής σαν τον ηλικιωμένο Μπαρμπα-Γιώργη (πρόκειται για τον Γεώργιο Στεφ. Δομπαζά), δεν ξαναβγαίνει δεύτερος! Σαν δελφίνι χόρευε με ένα κέφι δε, ούτε σε νιόνιο δεν το βρίσκει κανείς! Μιά μέρα αφού κάναμε εντατική πρόβα, του λέω:"Μπαρμπα-Γιώργη, με συγχωρείς γι' αυτό, αλλά μπορείς να ξαναχορέψεις αυτόν τον χορό, γιατί δεν τον πιάσανε ακόμα σωστά", "Μπράβο, γιατί όχι" και τον βλέπω κάτι να λέει κι άρχισαν όλοι να γελάνε! Μετά πολλά μου είπαν: ο Μπαρμπα-Γιώργης είπε "τι λέει ετούτη. Τζάμπα μουσικά όργανα και με παρακαλάει κιόλας"; Αργότερα μάθαμε ότι σε κείνο το χωριό δεν πλησιάζουνε τα μουσικά όργανα, γιατί είναι πολλοί χορευταράδες και δεν ξέρουν τι θα πει "τέλος"!
 
Ο Άλκης Ράφτης στο βιβλίο του "Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού χορού", καταγράφει πέντε χορούς του Κριού. Ίσιος, ζωναράδικος χορός στη Βόρεια Θράκη, Κριός Ορεστιάδας. Κεριά,χορός με κεριά, κινά, χορός της νύφης με κεριά, Κριός Ορεστιάδας. Κουτσός, χορός στη Δυτική Θράκη - Κριός Ορεστιάδας. Παϊντούσκα, χορός στη Θράκη - Κριός Ορεστιάδας. Τριπάτη ή Τρίπατη ή Τριπότ, χορός στη Θράκη - Κριός Ορεστιάδας.