Γκαμπριέλ Φωρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον Οδηγό Δίσκων του 1955 (''The Record Guide''<ref>[[Edward Sackville-West, 5th Baron Sackville|Edward Sackville-West]] and [[Desmond Shawe-Taylor (music critic)|Desmond Shawe-Taylor]]</ref>) ο Φωρέ έμαθε τον αυτοπεριορισμό και την επιφανειακή ομορφιά από τον [[Μότσαρτ]], την τονική ελευθερία και τις μακροσκελείς μελωδικές γραμμές από τον [[Σοπέν]], και από τον [[Ρόμπερτ Σούμαν|Σούμαν]] την απρόσμενη ευδαιμονία που απηχεί η ανάπτυξη στα έργα του, τα οποία μ' έναν μαγικό τρόπο φωτίζονται από μια σύντομη ''κόντα''<ref>Sackville-West, pp. 263–64</ref>. Το όλο έργο του βασίζεται στην αρμονική κατανόηση που έχτισε όσο σπούδαζε στη Σχολή Νίντερμέγιερ, με κύριο καθηγητή τον Γκουστάβ Λεφέβρ<ref name=grove/>. Ο τελευταίος έγραψε μια ''Διατριβή στην αρμονία'' (Παρίσι, 1889) η οποία διαφέρει κατά πολύ από την αντίστοιχη διατριβή του Ραμώ. Οι "διάφωνες" συγχορδίες δεν θεωρούνται πια ως τέτοιες{{#tag:ref|Συγκεκριμένα, οι συγχορδίες ''μεθ' εβδόμης'' και ''μεθ' ενάτης'' δεν θεωρούνταν πλέον διάφωνες, και η 3η βαθμίδα της αρμονίας μπορούσε να αλλοιωθεί χωρίς την αλλαγή τονικότητας.<ref name=grove/>|group= n}}, αλλά αποτελούν ηχητικά εφφέ, που ο χρωματισμός τους προμηνύει το χαρακτηριστικό ιδίωμα των συνθετών του [[Ιμπρεσιονισμός|Ιμπρεσιονισμού]]<ref name=baker>Slonimsky, Nicholas.[http://bakr.alexanderstreet.com/View/665229/Highlight/faure#faure1 "Fauré, Gabriel (-Urbain)",] ''Baker's Biographical Dictionary of Musicians'', Schirmer Reference, New York 2001, accessed 8 September 2010</ref>}}.

 

"The quartet inhabits a demiworld that hovers between Brahms's unrequited longing in melodies and harmonies turned modal, and Debussy's auto-erotic reveries in ninth chords and altered scales."<ref>''Fanfare Magazine'', 1 May 2007</ref>|group= n}}.

 

 

===Μουσική δωματίου και ορχηστρικά===

 

{{listen